سیاسی

کاهش نیروی نظامی و افزایش نفوذ امارات در یمن

امارات و عربستان اهداف متفاوتی را در یمن دنبال می کنند. عربستان در پی سرنگونی انصارالله و امارات در پی منافع خود در بنادر یمن است.

نکات برگزیده مطلب
  • مزمان با عقب نشینی، امارات تلاش برای متحد کردن نیروهای محلی وابسته به خود را که شمارشان به 90 هزار سرباز می رسد آغاز کرد.
  • امارات در عمل اهدافی اعلام نشده را پیش می برد که از همه مهم تر تضعیف دولت مورد حمایت عربستان در یمن بود.
  • ابوظبی با یکپارچه کردن نیروها و یگان های وابسته به خود می کوشد که هم نفوذ خود را در یمن تضمین کند هم زیر پای حکومت عبدربه منصور هادی را خالی کند.
  • امارات با کاهش نیروهای خود در امارات از بسیاری از تبعات مادی و مسئولیت های انسانی و اخلاقی فرار می کند و وجهه خود را در سطح منطقه ای و جهانی بهبود می بخشد.
  • برای عمان هم خروج امارات به معنای خروج یکی از دشمنانش از بازی است.
  • این تحولات در سیاست امارات همزمان شده با امضای توافق نامه امنیتی این کشور با ایران و نیز تماس هایش با گروه انصارالله که به حد دیدارهای مستقیم رسیده است

میدل ایست نیوز: ابوظبی در 28 ژوئن اعلام کرد که شمار نیروهای نظامی اش را در یمن «به علل استراتژیک و تاکتیکی» کاهش می دهد. 6 روز بعد از اعلام رسمی این موضوع، نیروهای اماراتی از مأرب عقب نشینی کردند و جزیره زُقر در ساحل غربی یمن را به نیروهای محلی وابسته به امارات واگذار کردند و شمار نیروها در بندر عدن هم کاهش یافت.

همزمان با این عقب نشینی، امارات تلاش برای متحد کردن نیروهای محلی وابسته به خود را که شمارشان به 90 هزار سرباز می رسد آغاز کرد و ستاد فرماندهی مشترکی تشکیل داد که شامل همه نیروهای «پاسداران جمهوری» در جبهه ساحل غربی که «طارق صالح»، برادر رئیس جمهور سابق یمن فرماندهی آن را بر عهده دارد، و نیروهای مستقر در جنوب که زیر نظر «شورای انتقالی جنوب» فعالیت می کند می شد. هر دوی این نیروها تابع امارات هستند و دولت «عبد ربه منصور هادی» را که مورد حمایت عربستان است به رسمیت نمی شناسند.

امارات با ادعای بازگرداندن دولت مشروع یمن و پایان دادن به انقلاب انصارالله (حوثی) وارد ائتلاف نظامی برای جنگ در یمن شد. اما در عمل اهدافی اعلام نشده را پیش می برد که از همه مهم تر تضعیف دولت مورد حمایت عربستان در یمن با تأسیس و تقویت شورای انتقالی جنوب و ایجاد تشکیلات نظامی ای برای تأمین منافع امارات در مناطق حیاتی یمن بود. هدف از همه این کارها پیگیری منافع اقتصادی ناشی از تعطیلی بنادر یمن و نیز تبدیل شدن به بازیگر سیاسی مهم در سطح منطقه بود.

ابوظبی با یکپارچه کردن نیروها و یگان های وابسته به خود می کوشد که هم نفوذ خود را در یمن تضمین کند هم زیر پای حکومت عبدربه منصور هادی را خالی کند و مهره های خود را به جای آن بنشاند یا دست کم نفوذ آنها را بیشتر کند تا بدین ترتیب منافع خود را حفظ کند بی آنکه مسئولیتی متوجهش باشد.

اما این تصمیم امارات تأثیرات مثبتی بر بسیاری از گروه های داخلی یمن خواهد داشت. در رأس آنها انصارالله اند که بیش از همه سود می برند. اما حزب اصلاح (اخوان المسلمین یمن) هم که ازجانب امارات تحت تعقیب است و امارات آن را گروه تروریستی می داند می تواند نفس راحتی بکشد. ضمن اینکه عربستان به این حزب نیازمند می شود چون در برابر انصارالله در شمال و جدایی طلبان مورد حمایت امارات در جنوب، گزینه دیگری برای عربستان به جای نمی ماند.

در سطح منطقه ای هم امارات با کاهش نیروهای خود در امارات از بسیاری از تبعات مادی و مسئولیت های انسانی و اخلاقی فرار می کند و وجهه خود را در سطح منطقه ای و جهانی بهبود می بخشد و عربستان را در عرصه پذیرش مسئولیت این جنگ تنها می گذارد.

برای عمان هم خروج امارات به معنای خروج یکی از دشمنانش از بازی است. عمان در استان مهره در شرق یمن دیگر فقط با عربستان طرف است. عربستان برای نگه داشتن مهره در کنترل خود در آنجا نیروی نظامی عربستانی مستقر کرده است، اما عمان می تواند از نیروهای محلی یمنی برای بیرون انداختن عربستان استفاده کند.

این تحولات در سیاست امارات همزمان شده با امضای توافق نامه امنیتی این کشور با ایران و نیز تماس هایش با گروه انصارالله که به حد دیدارهای مستقیم رسیده است. شیخ «نعیم القاسم»، معاون دبیر کل حزب الله لبنان، در 22 ژوئیه در مصاحبه ای اعلام کرد که دیدارهایی میان مقامات انصار الله با مقامات اماراتی انجام شده است. این دیدارها از سال 2015، یعنی آغاز حمله ائتلاف عربستان به یمن، سابقه نداشته است.

«عبدالغنی الزبیدی»، رئیس روزنامه «الجیش» تابع گروه انصارالله به «المانیتور» گفت که ابوظبی با انصارالله توافق کرده که از حملات پهپادهای انصارالله در امان باشد و در عوض ساحل غربی را متشنج نکند. الزبیدی تأکید کرد که عقب نشینی امارات از مناطق شمالی اجرای عملی این توافق بوده است.

روشن است که اهداف امارات در یمن با آنچه عربستان دنبال می کند متفاوت است. عربستان در پی سرنگونی انصارالله یا دست کم محدود کردن نفوذ آن در مرزهای جنوبی عربستان است، اما ابوظبی به جنوب یمن و نوار ساحلی آن به خصوص تنگه باب المندب فکر می کند. برای همین احتمالا به صورت کاملا عملگرایانه برای ماندن در این منطقه حیاتی مسیر متفاوتی را پیش بگیرد. این مسیر متفاوت می تواند عقب نشینی از شمال یمن، منطقه نفوذ حوثی ها، و تمرکز بر جنوب باشد.

«ماجد المذحجی»، مدیر اجرایی مرکز مطالعات راهبردی صنعاء، به «المانیتور» گفت که امارات قرار نیست یک نیروهای مؤثر گذرا در یمن باشد، و عقب نشینی اش به معنای کاهش نفوذش نیست.

به نظر المذحجی، امارات در پنج سال گذشته خود را همچون یک بازیگر منطقه ای مهم در یمن تثبیت کرده است و حضورش در یمن به حضور نظامی منحصر نمی شود. امارات با حضور در یمن نیروهای محلی را به مهره های خود تبدیل کرده است، به خصوص در سواحل جنوبی و غربی یمن. این وضعیت باعث شده که امارات همواره در دل همه تحولات یمن باشد.

مقامات اماراتی تأکید کرده اند که نیروهایشان به صورت کامل از یمن عقب نشینی نخواهند کرد و موضوع فقط به کاهش نیروها و تغییر مواضع مربوط می شود.

«عبدالملک حوثی» در واکنش به تصمیمات جدید امارات از این کشور خواست که با صراحت عقب نشینی خود را اعلام کند و گفت که اگر امارات به اقدامات خصمانه در یمن ادامه دهد مسئولیت همه عواقب این کار برعهده خودش خواهد بود.

بی تردید گروه انصارالله دست کم در مرحله کنونی اهمیت چندانی به کنترل سواحل جنوبی یمن نمی دهند و می کوشند که سلطه خود را در شمال و در صنعاء تقویت کنند. اما بی شک سراغ جنوب هم خواهد رفت. دقیقا برعکس امارات که فعلا منافعش ایجاب می کند که در جنوب باشد. برای همین از جدایی طلبان جنوبی در همه سطح سیاسی و نظامی و رسانه ای حمایت می کند و از ائتلاف نظامی به فرماندهی عربستان فاصله می گیرد.

منبع
المانیتور

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا