میدل ایست نیوز: روزنامه نیویورک تایمز با انتشار یادداشتی از «رانج علاء الدین»، عضو پژوهشکده بروکینگز و کارشناس مسائل عراق به بررسی راهکارهای «نجات عراق» از وضعیت موجود پرداخت.
در این یادداشت آمده است:
«عادل عبدالمهدی»، نخست وزیر عراق در جلوگیری از وقوع بدترین بحران این کشور از زمان تسلط گروه تروریستی داعش بر موصل در سال 2014 میلادی ناکام ماند، وی باید مسئولیت امر پذیرفته و بازخواست و محاکمه افراد دخیل در کشته شدن ده‌ها تن از تظاهرات‌کنندگان و زخمی شدن هزاران نفر دیگر را تضمین کند.
در همین رابطه، هفته خونینی که عراق پشت سر نهاد، عبدالمهدی را در موقعیت متزلزلی وبی ثباتی قرار می دهد اما وی به عنوان سیاستمداری مستقل که پیشتر عهده‌دار وزارت دارایی و معاونت ریاست جمهوری بود، شایسته است تا فرصت دیگری برای خارج کردن عراق از این بحران و حرکت دادن کشور به سمت جلو داشته باشد.
رانج علاء الدین افزود: «حرکت رو به جلو تنها با دولت و نخست وزیر جدید محقق نمی شود بلکه حرکت به سمت آینده بهتر نیازمند هم‌افزایی و تشریک مساعی همه گروه‌ها و مردم برای بهبود وضعیت و تلاش برای احیای اقتصاد عراق است.»
وی ادامه داد: «چالش‌های پیش‌روی عبدالمهدی هولناک است، کشوری که سالیان درازی دچار جنگ‌ها و ناآرامی‌های بسیار بوده است نیازمند کمک‌رسانی است.دولت‌های غربی فراتر از حد لازم به مساله انفجار احتمالی اوضاع در نتیجه جنگ ایران و ایالات متحده امریکا در عراق تمرکز می کنند اما هیچ راهبردی برای تقویت حاکمیت بغداد ارائه نمی دهند.»
علاء الدین افزود: «حقیقت دردناک برای ایالات متحده این است که بغداد به صورت پررنگی به ایران تکیه دارد و نمی تواند بدون گاز ایران و یا دیگر تولیدات این کشور که نیازهای روزمره عراق را تامین می کند، امور خود را رتق و فتق کند.»
میزان مبادلات تجاری ایران و عراق در سال به 12 میلیارد دلار می رسد، این در حالی است که صادرات امریکا به عراق کمتر از 1.3 میلیارد دلار است، اما با این وجود، واشنگتن می تواند از طریق توانمندسازی عراق به وسیله برقرار مناسبات قوی‌تر با کشورهایی که می توانند نیازهای بغداد را تامین کنند، به تقویت حاکمیت عراق و کاهش وابستگی این کشور به ایران کمک کند.
این کارشناس مسائل عراق در ادامه گفت: «اقدامات مذکور می تواند به صورت نقشه راهی برای استقلال عراق در زمینه انرژی مبدل شود که در آینده شامل تسهیل مذاکرات راهبردی پیرامون شبکه‌های مشترک انرژی و پیوند خطوط لوله‌های نفت با کشورهای خلیج و اردن باشد.»
نویسنده مذکور بر این باور است که ایالات متحده امریکا نیازمند افزایش سرمایه‌گذاری‌های مالی و تکنولوژیکی در عراق و استفاده از وزن و جایگاه خود برای بسیج سرمایه‌گذاران بین‌المللی به منظور فعالیت در عراق است که این امر در پیشبرد اقتصاد این کشور و تامین مالی پروژه‌های بازسازی نقش‌آفرین است.
وی در پایان بر لزوم حمایت شرکت‌های امریکایی فعال در عرصه صنعت و فناوری از فعالیت شرکت‌های نوپا در عراق تاکید کرد.
