امل و حزب الله «حسان دیاب» را تنها گذاشتند

میدل ایست نیوز: مردم لبنان به حال خود رها شده اند و حکومتی نیست که بخواهد مانع از فروپاشی شود یا دست کم از شدت آن بکاهد.

صحنه سیاسی لبنان امروز را سه «نه» تعیین می کند: نه به تشکیل دولت در آینده نزدیک، نه به مسئولیت پذیری دولت مستعفی در پیشبرد امور جاری و پایان دادن به 90 روز خلأ اداری، نه به کناره گیری «حسان دیاب» از تشکیل دولت.

روز دوشنبه هفته گذشته فقط یک گام تا تشکیل دولت مانده بود اما اختلاف بر سر وزارت خارجه کار را بر هم زد. دیاب راضی شد که «دمیانوس قطار» را از وزارت خارجه به وزارت اقتصاد ببرد و درعوض وزارتخانه های خارجه و دفاع سهم جریان آزاد ملی (میشل عون) بماند. اما حزب الله و امل هردو با این موضوع مخالفت کردند.

هفته گذشته عون به «نبیه بری» پیشنهاد داد که برای تشکیل دولتی سیاسی که توانایی رویارویی با بحران های ناشی از شهادت سرار قاسم سلیمانی را داشته باشد تلاش کند. بری پیشتر برای تشکیل دولت تکنوکرات سیاسی از نامزدی «سعد الحریری» انصراف داده بود و به دیاب رضایت داده بود.

اما عون پس از توافقات دیاب با «جبران باسیل»، داماد میشل عون، از موضع خود برگشت. پیشنهاد باسیل افزایش تعداد وزرا به 24 نفر بود که تا سهم خود را از کابینه افزایش دهد. بری با این پیشنهادها مخالفت کرد و تأکید کرد که اگر دولتی سیاسی که نیروهای متخصص آن را اداره کنند تشکیل نشود در دولت حضور نخواهد یافت. همان موضعی که دربرابر دولت سعد الحریری که می خواست حزب الله را کنار بگذارد گرفته بود.

این همه بدان معناست که تشکیل دولت در غیاب دو گروه که نمایندگان شیعیان لبنان در مجلس هستند ناممکن خواهد بود. همزمان حرف هایی مطرح شده که جریان ملی آزاد هم تصمیم دارد در دولت شرکت نکند. یعنی دو گروه که بیشترین نمایندگان مسیحی را دارند دیاب را تنها می گذارند.

خلاصه اینکه دیاب گرفتار شده و راهی برای خروج از بن بست در کار نیست، که توانایی انصراف از تشکیل کابینه را هم ندارد. تنها راهی که برایش می ماند تشکیل دولت براساس تصمیم و انتخاب خودش است، که تقریبا می توان مطمئن بود چنین دولتی رأی اعتماد نخواهد گرفت.

اما «سعد الحریری» در این میان از بر عهده گرفتن مسئولیت اداره امور روزمره کشور شانه خالی می کند، هرچند در بخش مربوط به سیاست خارجی همچنان فعال است، روز گذشته برای تسلیت درگذشت ملک قابوس به عمان رفت.

یک نماینده مجلس تأکید کرد که طبقه سیاسی از آنچه بر سر کشور بیاید باکی ندارند. «اموالشان در حساب های خارجی است و با فروکش کردن تظاهرات از نظر آنها بحران تمام شده است».