«علاء الرکابی» نامزد جدید معترضان برای تصدی نخست‌وزیری عراق/ من وابستگی حزبی ندارم/ علاوی در تشکیل دولت شکست خواهد خورد
«علاء الرکابی»، که از سوی تظاهرات‌کنندگان در میدان اعتراضات الناصریه به عنوان اسم جایگزین «محمد توفیق علاوی» برای تصدی منصب نخست‌وزیری عراق مطرح شده است، هر گونه وابستگی خود به حزب یا جریان دینی را تکذیب کرد.
میدل ایست نیوز: «علاء الرکابی»، که از سوی تظاهرات‌کنندگان در میدان اعتراضات الناصریه به عنوان اسم جایگزین «محمد توفیق علاوی» برای تصدی منصب نخست‌وزیری عراق مطرح شده است، هر گونه وابستگی خود به حزب یا جریان دینی را تکذیب کرد.
خبر نامزدی الرکابی در حالی مطرح شده است که بگومگوها و جدال لفظی در میدان‌های تظاهرات در پذیرش و مخالفت با وی به دلیل گرایش‌ها و وابستگی‌های گذشته‌اش شدت گرفته است و برخی معترضان در بغداد پرونده نامزدی وی را «بازی سیاسی» می دانند.
الرکابی که یکی از چهره‌های شناخته شده اعتراضات در جنوب عراق است، پیش از آنکه به دلیل تظاهرات اخیر شناخته شده باشد بیشتر به علت تحرکات و فعالیت‌هایش پیش از انتخابات پارلمانی 2018 معروف است که در آن زمان خواستار تحریم انتخابات و ممانعت از ورود دوباره احزاب سیاسی به قدرت بود.
علاء الرکابی که در سال 1974 در بغداد زاده شده است، اکنون ساکن شهر الناصریه است، وی دارای مدرک کارشناسی ارشد داروسازی است و به عنوان کارشناس بخش مسمومیت‌ها در اداره بهداشت استان ذی قار مشغول به کار است.
الرکابی که تصاویر وی در الناصریه، بغداد، کوت و البصره و دیگر شهرهای جنوبی عراق به عنوان نامزد نخست‌وزیری در دستان تظاهرات‌کنندگان قرار دارد، در گفت‌وگو با روزنامه العربی الجدید اظهار داشت: «من به دنبال رسیدن به پست و مقام نیستم اما تظاهرات‌کنندگان خواستار نامزدی من هستند.»
در ادامه متن کامل مصاحبه الرکابی با العربی الجدید می خوانید:
اکنون درخصوص نامزدی شما برای نخست‌وزیری در میان مردم جنجالی و جدال لفظی وجود دارد، شما طی مطالب و کلیپ‌هایی که در صفحه شخصی خود در فسیبوک منتشر کرده اید، گفته اید که علاقه‌ای برای برعهده گرفتن هیچ منصبی ندارید چرا که نمی خواهید وارد فرایند سیاسی شوید، امروز آیا شما گزینه‌ای مطرح شده به عنوان جایگزین علاوی هستید؟
بله درست است، من نمی خواسته و هنوز هم نمی خواهم وارد فعالیت سیاسی شوم اما در نشستی که چند روز پیش در شهر الکوت مرکز استان واسط برگزار شد، معترضان با هیجان و خشم بر سر انتخاب من برای تصدی منصب نخست وزیری به اجماع رسیدند و خطاب به من گفتند: چه بپذیری چه نپذیری تو نامزد ما هستی و گرنه عراق تباه خواهد شد.
از همین رو، من نمی خواهم تظاهرات‌کنندگان را ناامید کنم و خود را در برابر آنها ترسو نشان دهم، با این وجود من در طول زندگی‌ام هیچگاه به پست و مقام فکر نکرده ام، من پس از پافشاری معترضان این امر را پذیرفتم با این شرط که تظاهرات‌کنندگان مرا به رئیس جمهوری معرفی کنند چرا که این من نیستم که درخواست نامزدی دارم.
آیا تظاهرات‌کنندگان رسما این درخواست را به رئیس جمهوری ارائه کردند؟
گمان نمی کنم که این کار را کرده باشند همچنین معتقدم که در سایه حضور نامزد کنونی امکان این امر هم وجود داشته باشد، من نمی پذیرم که تنها تظاهرات کنندگان مرا برای تصدی این منصب معرفی کنند بلکه باید همه مردم عراق از شمال کشور تا جنوب آن باید طالب این امر باشند.
برخی معترضان در بغداد و حتی در جنوب عراق اینگونه می گویند که شما گزنیه جریان صدر در مرحله کنونی هستید به ویژه آنکه صدری‌ها احتمالا از نامزدی علاوی حمایت نمی کنند، آیا این چنین است؟
اولا من صدری نیستم، ثانیا من به هیچ جریان دینی یا طرف سیاسی وابستگی ندارم،ثالثا من تنها نمایندگی خود و تظاهرات‌کنندگان را برعهده دارم، من آماده تحمل هر گونه مجازاتی از سوی تظاهرات‌کنندگان در صورت داشتن سابقه حزبی هستم، علیرغم اینکه احزاب تلاش می کنند به من نزدیک شوند اما من هیچگاه به هیچ موجودیت سیاسی نزدیک نشدم، این همان همان سرّ وجهه نیک من در میان معترضان است.
فرض کنیم تظاهرات‌کنندگان بر سر معرفی شما به عنوان نامزد نخست وزیری به رئیس جمهوری به اجماع برسند، آیا معتقدید می توانید درمقابل گروه‌های شبه نظامی که بر روند تصمیم‌گیری عراق هیمنه دارند، بایستید؟
بله، حتما. از طریق بکارگیری خرد و عقل حتی در مرحله دشوار کنونی می توان همه مشکلات عراق را حل و فصل کرد، تنها با عقل و خرد و نه سلاح می توان با گروه های مسلح در عراق تقابل کرد و قانون را بدون هیچ گونه استثنایی بر همگان پیاده کرد تا دولتی نهادمند ایجاد کنیم که در رده دولت های پیشرفته جای گیرد.
یعنی شما برنامه دولتی آماده دارید؟
اگر رسما از سوی مردم به رئیس جمهوری معرفی شوم، برنامه دولتی را اعلام خواهیم کرد و در برابر مردم عراق ملزم به اجرای آن خواهیم بود، پارلمان باید تن به اراده ملت دهد و از تداوم سرسپردگی در برابر روسای فراکسیون ها و احزاب دست بردارد.
می دانید که نخست وزیر عراق تنها با وجود توافق ایران و امریکا انتخاب می شود، شما هیچ گونه تجربه سیاسی ندارید، آیا معتقدید که شما شخصیت مورد رضایتی نزد محورهای خارجی فعال در عراق هستید؟
ایران و امریکا و هر کشور دیگری باید به تصمیم و حاکمیت عراق احترام بگذارند و بر اساس احترام و منافع متقابل با عراق همکاری کنند و نه به صورت تحمیل سیاست های خود و تاثیرگذاری بر سطوح سیاسی و اقتصادی و نظامی.
در پایان، به عنوان یک تظاهرات‌کننده و ناظر امر به نظرتان، علاوی در تشکیل دولت متناسب با خواست تظاهرات‌کنندگان موفق خواهد شد؟
گمان می کنم که وی شکست خواهد خورد چرا که علاوی با فشارهای حزبی سنگینی برای برآورده کردن منافع این گروه‌ها دست و پنچه نرم می کند، علاوی از سوی احزاب برای تصدی نخست وزیری انتخاب شده است و این گروه‌ها از او درخواست سهم‌خواهی، مناصبف پروژه‌ها و اموال را خواهند داشت اما اگر به صراحت درباره آنچه که در دفتر وی می گذرد با مردم سخن بگوید و از تظاهرات‌کنندگان درخواست حمایت کند، در موقعیت قوی تری قرار خواهد گرفت و دولت را به نحو خوبی تشکیل خواهد داد، احزاب
باید بدانند که وضعیت کنونی تاب مداخلات بیشتر را ندارد.
