نوری مالکی بار دیگر جلوی انتخاب نخست وزیر جدید را گرفت/مالکی و فیاض بیت شیعی را به شکست کشاندند

میدل ایست نیوز: در حالی که انتظار می رفت ظرف ساعت های آینده، جانشین عادل عبدالمهدی انتخاب شود و همه گروه های سیاسی شیعی در کمیته هفت نفره بر اسم «نعیم السهیل» توافق کرده بودند، در مشورت های نهایی، نوری مالکی و فالح الفیاض با مطرح کردن خواسته های حزبی و فردی خود عملا توافق را به هم زدند و روند انتخاب نخست وزیر را به شکست کشاندند.

این برای بار دوم است که نوری مالکی با گذاردن شرط های تعجیزی مانع از انتخاب نخست وزیر می شود. پیش از این او در انتخاب «محمد توفیق علاوی» برای نخست وزیر جدید با گذاردن شرط های غیرقابل اجرا کارشکنی کرده بود.

در حالی که ائتلاف های سائرون به رهبری سید مقتدی صدر، فتح به رهبری هادی عامری، صادقون وابسته به عصائب اهل حق به رهبری قیس الخزعلی، حکمت ملی به ریاست عمار الحکیم، سند ملی و فضیلت با نامزدی «نعیم السهیل» که در حقیقت پیشنهاد نوری مالکی بود، موافقت کرده و پذیرفته بودند از خواسته های خود کوتاه بیایند صرفا به خاطر این که دولت جدید تشکیل شود و بیت شیعی از هم نپاشد؛ اما نوری مالکی با گذاردن شروط غیرقابل قبول برای نامزد نخست وزیری و احزاب دیگر، عملا در جهت شکست روند سیاسی عراق برای انتخاب نخست وزیر اقدام کرد.

این گروه ها به همراه ائتلاف دولت قانون گروه های اصلی شیعه پارلمان عراق محسوب می شوند که کمیته هفت نفره ای را برای تسریع در انتخاب نخست وزیر تشکیل داده بودند.

مالکی از نعیم سهیل سمت وزارت کشور و پنج پست مدیر کلی و معاون وزیری برای ائتلاف خود خواسته و گفته بود تنها به شرط تضمین نخست وزیر جدید به دادن این سمت ها حاضر به حمایت از اوست. با این شروط نه سهیل و نه دیگر احزاب سیاسی شیعی موافقت نکردند و آن را اقدامی کارشکنانه و تنگ نظرانه بی توجه به شرایط بحرانی و بغرنج فعلی عراق دانستند.

گفته می شود در کنار مالکی، فالح الفیاض نیز کارشکنی می کرده و تلاش داشته است تا خواسته های خود را به کمیته هفت نفره و سهیل تحمیل کند.

مالکی تنها 25 کرسی در مجلس عراق دارد در حالی که کل بیت شیعی در مجلس در حدود 170 کرسی دارند. بیت شیعی می توانستند بدون نظر او کار خود را پیش ببرند اما از آنجا که می خواستند انسجام شیعه را نشان دهند و به دنبال اجماع بودند، برای همین به جلب نظر او فکر می کردند، اما مالکی به این خواسته بیت شیعی توجه نکرد و در جهت شکست آن گام برداشت.