خبر اولسیاسی

پس از پایان «جنگ بی پایان» آمریکا در افغانستان، نوبت عراق می رسد

عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق، طی یک تماس تلفنی در 9 ژانویه با مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، در مورد خواسته دولت خود مبنی بر عقب نشینی آمریکا گفت و گو کرد و تعمدا، این درخواست را در یک بیانیه عمومی آشکار ساخت.

نویسنده: سارا لیاح ویتسون

میدل ایست نیوز: مقامات پنتاگون ایران را در حمله ۱۱ مارس به پایگاه نظامی تاجی عراق که به کشته شدن ۲ آمریکایی، ۱ بریتانیایی و زخمی شدن ۱۴ نفر دیگر انجامید، مقصر می دانند؛ حمله ای که بار دیگر ایران و آمریکا را مقابل یکدیگر قرار داد. آمریکا با حمله هوایی به پایگاه های شبه نظامیان عراقی وابسته به ایران از جمله کتائب حزب الله، دو پلیس و یک شهروند عراقی را کشت. همچنین، اگرچه ایالات متحده مسئولیت حملات 12 مارس در سوریه را رد کرده، ۲۶ نفر از شبه نظامیان وابسته به ایران در سوریه را نیز کشته است. خشونت های اخیر در سوریه و عراق بار دیگر نشان دادند که «جنگ بی پایان» تنها در افغانستان نیست.

مجلس عراق 5 ژانویه به خروج نیروهای نظامی آمریکا از خاک این کشور رای داد. عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق، طی یک تماس تلفنی در 9 ژانویه با مایک پومپئو، وزیر امور خارجه آمریکا، در مورد خواسته دولت خود مبنی بر عقب نشینی آمریکا گفت و گو کرد و تعمدا، این درخواست را در یک بیانیه عمومی آشکار ساخت. با این حال، دولت دونالد ترامپ با این درخواست مخالفت کرد که یعنی ایالات متحده به ایفای نقش خود به عنوان یک نیروی اشغال کننده بی قانون در عراق ادامه خواهد داد.

مقامات دولت ترامپ، زمانی که از آنها در رابطه با خواسته دولت عراق سوال شد، رای مجلس را غیرالزام آور دانسته و آن را رد کردند، قدرت نخست وزیر عراق را زیر سوال بردند و آنچه او در جلسه مطرح کرده را انکار کردند. ترامپ همچنین تهدید کرد که عراق را با تحریم های شدید، تحریم هایی که هرگز مشابه آن وجود نداشته است و تحریم های ایران را ناچیز نشان خواهد داد، و صورتحسابی از هزینه های آمریکا برای تعمیر و بازسازی یک پایگاه هوایی، مجازات خواهد کرد. اما از آنجایی که نه مجلس عراق و نه نخست وزیر این کشور از خواسته خود برنگشتند، به طور موثر اجازه نیروهای آمریکایی برای حضور در عراق را لغو کردند.

یادآوری این مساله حائز اهمیت است که دولت عراق تنها برای مشارکت در ائتلاف ضد داعش، اجازه حضور و ایجاد پایگاه در این کشور را به نیروهای آمریکایی داده است. این، تصمیمی حساس و بحث برانگیز بود که به نگرش بازگشت نیروهایی آمریکایی، یک دشمنی عمومی ماندگار بخشید. اما دولت عراق که بقای خود را در خطر می دید، چاره دیگری به جز آن نداشت. دولت عراق مراقب بود تا به آمریکا اجازه ندهد پایگاه های خودش را ایجاد کند و بدین صورت آمریکایی ها در پایگاه های عراقی باقی مانده و هیچ توافقی میان آنها و عراق در مورد وضعیت نیروها و شرایط پایگاه سازی وجود نداشته است و به جای آن، تفاهمنامه ای دو طرفه وجود دارد که طبق آن، نیروهای آمریکایی باید به فاصله یک سال از تاریخ درخواست دولت عراق، این کشور را ترک کنند.

آمریکا هرگز برای دولت عراق احترام قائل نبوده، اما دولت ترامپ پا را فراتر گذاشته و بغداد را با حضور ناخواسته اش در آن کشور و رفتارهای متخامص مورد اهانت قرار داده است. دونالد ترامپ به منظور بازدید از نیروهای آمریکایی مستقر در پایگاه هوایی الاسد عراق، در دسامبر سال ۲۰۱۸ در حالی وارد خاک این کشور شد که مقامات عراقی به او هشدار داده بودند حضورش در این پایگاه توهینی به دولت در بغداد قلمداد خواهد شد. عبدالمهدی در واکنش به این توهین از دیدار با ترامپ خودداری کرد.

در این میان، اکثر مفسران آمریکایی در رابطه با اینکه آیا ترامپ «قدرت قانونی» برای ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده ایرانی و نه عراقی، را در خاک عراق (در نزدیکی فرودگاه بغداد) داشته و آیا چنین اقدامی تاثیر قابل ملاحظه ای روی اقدامات نظامی ایران در منطقه خواهد داشت یا خیر، بحث و جدال دارند و تقریبا هیچ کسی به این حقیقت که ترور یک اقدام جنگ طلبانه بر ضد ایران از سوی آمریکا بود و در نقض حاکمیت ارضی عراق انجام شده، توجه نمی کند.

ژنرال کِنِت مک کنزی، فرمانده فرماندهی مرکزی ایالات متحده، اخیرا گفته که پنتاگون در حال انتقال سامانه دفاع هوایی و سامانه دفاع موشکی به عراق بوده تا از خودش در برابر حملات احتمالی ایران محافظت کند. با این وجود، نخست وزیر عراق از دادن اجازه به منظور استفاده از چنین تسلیهاتی خودداری کرده و علنا به مارک اسپر، وزیر دفاع آمریکا، گفته است که آوردن موشک های پاتریوت نشان می دهد آمریکا قصد ترک عراق را ندارد و این مساله تنش ها با ایران و شبه نظامیان محلی را تشدید خواهد کرد. منابع عراقی تاکید کرده اند که انتقال سامانه ها به عراق قطعی نشده و هنوز در حال بررسی و مذاکره است.

دولت ترامپ دیگر حتی تظاهر هم نمی کند که ماموریت در عراق، جنگ با داعش است. ترامپ و مقامات دولت او به طور علنی اعلام کرده اند که در عراق هستند تا مراقب اقدامات ایران باشند و از نفوذ آنها روی عراق جلوگیری کنند. با این حال، این مساله چندان مورد توجه قرار نمی گیرد که این حضور نیروهای آمریکایی است که موجب ایجاد ناامنی و ناپایداری برای دولت عراق شده و ضعف و ناتوانی آنها در مقابله با اشغالگران آمریکایی را به نمایش گذاشته است. مردم عراق متحمل آسیب های جنگ بین ایران و آمریکا در خاک کشور خود شده اند و سربازان آمریکایی جان خود را در گرو ماموریتی گذاشته اند که هیچ حقانیت قانونی و سیاسی ندارد. اعضای کنگره آمریکا وقتی از پنتاگون درباره حمله مهلک اخیر علیه سربازان آمریکایی در عراق گزارش می خواستند، نه تنها درباره علت نبود سامانه های دفاعی سوال داشتند، بلکه از توجیهات ابهام آمیز درباره دلیل حضور نیروهای آمریکایی در عراق و نیاز آنها به محافظت نیز راضی نبودند.

برخی از مفسران به عنوان آخرین توجیه حضور نیروهای آمریکایی در عراق، اهمیت نقش آنها در خاک این کشور را خاطر نشان کردند تا مطمئن شوند ضمن ادامه آموزش و تربیت نیروهای عراقی، می توانند تهدیدهای تروریستی نوظهور را دفع کنند. لازم به ذکر است همه این موارد به تصمیم دولت عراق بستگی دارد و آمریکا نمی تواند مستقل درباره آن تصمیمی بگیرد.

با توجه به اقدامات ارتش عراق، در بدترین حالت حمله و کشتار شهروندان و در بهترین حالت شکست در دفاع از معترضان در جنبش های اخیر، هرگونه نقش آمریکا در آموزش و تربیت نیروهای عراقی برای آن مشکل ساز خواهد بود. بسیاری از مردم در جریان تظاهرات از ماه نوامبر تا کنون درگیر خشونت طرف های متفاوت در عراق بوده اند و وزارت خارجه آمریکا مرتبا گروه های متحد ایران را در این خشونت ها مقصر می خواهد و از نقش نیروهای امنیتی تعلیم دیده توسط آمریکا، چشم پوشی می کند.

انتظار این که قیام های مسلحانه در عراق در شکل های مختلف ادامه داشته باشد، دور از ذهن نیست. با توجه به خشونت نیروهای عراقی و دولت منطقه ای کردستان در جنگ علیه داعش، تدابیر جنگی آنها با داعش خیلی متفاوت نبود. هزاران خانه ویران شده و ده ها هزار نفر از مظنونین داعش با شکنجه، آدم ربایی و اعدام به مرگ محکوم شدند. پس از بیش از پانزده سال آموزش نیروهای امنیتی عراق، غیرحرفه ای گری، بی قانونی و معافیت آنها از مجازات همچنان پابرجاست.

دولت ترامپ نهایتا به این نتیجه رسید که ماندن نیروهای آمریکایی در افغانستان، نه به سود آمریکا است و نه به سود مردم افغانستان. اکنون زمان آن رسیده است که نتیجه مشابهی در رابطه با اشغال عراق گرفته شود. حضور نیروهای آمریکایی در عراق نه مورد استقابل قرار می گیرد، نه قانونی است و نه کمکی به مردم این کشور می کند.

منبع
ریسپانسیبل استیت کرافت

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا