میدل ایست نیوز: به نوشته وبگاه الخلیج آنلاین، بر اساس گزارشی که مرکز پژوهش آمریکایی، کربون تراکر تهیه کرده است، عربستان و کشورهای نفتی دیگر تا سال 2040 در نتیجه روی آوردن جهان به انرژی های تجدید پذیر با تریلیون ها دلار خسارت در درآمدهای خود مواجه خواهند شد.
به نوشته وبگاه درگاه عربی توسعه، انرژی های تجدید پذیر به انرژی هایی گفته می شود که از منابعی به دست آمده اند که قابل تجدید یا قابل جایگزین کردن به صورت طبیعی و در نسبت های مختلف باشند و شامل انرژی های برگرفته از منابع انرژی خورشیدی و باد ها و آب ها و جزر و مد و زیست توده یا بیومس هستند.
منابع انرژی های تجدید پذیر در کشورهای عربی به دلیل موانع طبیعی و سیاسی به اندازه کافی توسعه نیافته است.
به نوشته وبگاه الخلیج آنلاین، بر اساس گزارش مرکز پژوهشی کربون تراکر، با توجه به روی آوردن جهان به کاهش استفاده از سوخت های فسیلی، برخی از کشورهای نفتی 40 درصد بودجه خود را از دست خواهند داد.
این گزارش، کل زیان همه کشورهای تولید کننده نفت را نزدیک به 13 تریلیون دلار تخمین می زند( با قیمت های دلار در سال 2020)، زیرا تلاش برای کنترل گرمایش کره زمین به دنبال حذف کربن در تولید انرژی است.
این مرکز پروژهشی گزارش خود را هشداری به کشورهای تولید کننده نفت و مسئولین سیاست بین المللی می داند، کسانی که برنامه های خود را بر اساس ادامه افزایش تقاضا برای نفت تا سال 2040 تنظیم کرده اند.
این مرکز می گوید که تقاضا برای نفت برای تحقق اهداف تغییرات آب وهوایی کاهش خواهد یافت و قیمت ها از آنچه کشورهای تولید کننده نفت و صنایع نفتی انتظار دارند کمتر خواهد بود.
زیان 13 تریلیون دلار شامل بودجه کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا و بریتانیا و چین و هند نیز می شود که اساسا اقتصاد آنها متکی بر نفت نیست، ولی گزارش بر کشورهایی متمرکز است که زیان آنها بسیار شدیدتر خواهد بود و آن 40 کشوری است که کشورهای نفتی خوانده می شوند و انتظار می رود که بودجه حاصل از درآمدهای نفت و گاز در این کشورها خسارت بزرگی را که به 46 درصد می رسد، متحمل شود.
تکیه بر درآمدهای گاز و نفت در کشورهایی مانند عراق و گینه استوایی اساسی است و به بیش از 80 درصد می رسد و در مورد هفت کشور دیگر، از جمله عربستان سعودی، تکیه بر درآمدهای نفت به 60 درصد می رسد.
بر اساس گزارش، تنوع در روش های کسب درآمد در اقتصاد به ماموریتی فوری برای این کشورها بر اساس نیازهای هر یک تبدیل شده است، ولی گام هایی وجود دارد که ضروری است همه کشورها بردارند.
از جمله این گام های مشترک، سرمایه گذاری در آموزش، بهبود عملکرد دولت و فضای اقتصادی است.
لازم است مبالغی را که در سوخت های فسیلی سرمایه گذاری نمی شود در صنایعی که با این تغییر در تولید و مصرف انرژی سازگار باشند، سرمایه گذاری کرد.
