سه اکتشاف مهم باستان شناسی در جنوب عراق

میدل ایست نیوز: به نوشته وبگاه الجزیره، با وجود گسترش کاوش‌ ها و ورود بسیاری از هیئت‌ های خارجی به محوطه‌ های باستانی استان ذی قار در جنوب عراق طی سال ‌های گذشته، کشف 3 محوطه مهم در ماه‌های اخیر توسط تعدادی از این هیئت ‌ها که هر چند مدت حضور پیدا می‌کنند، می تواند معماهای بسیاری را در زمینه مطالعات تاریخ قدیم عراق حل کند.

این اکتشافات از نظر باستان شناسی دارای اهمیت هستند، در غرب ناصریه، مرکز استان ذی قار، کاخ یکی از پادشاهان بابلی کشف شد، در حالی که در شمال استان، مسجدی کشف شد که قدمت آن به دوران اسلامی بازمی‌گردد و این اولین اکتشاف باستان شناسی است که به دوران اوایل اسلام باز می گردد، همچنین معبد سومری دیگری در شمال ناصریه کشف شد و این سه اکتشاف برای تیم ‌ها و هیئت های باستان شناسی عراقی و خارجی مهم ‌ترین کشفیات به شمار می روند.

بر اساس گفته «عامر عبد الرزاق»، مدیر بخش آثار باستانی و میراث فرهنگی استان ذی ‌قار به وبگاه الجزیره نت، می توان گفت که اکتشافات باستان شناسی در استان ذی قار هیجان انگیز بوده است و هیئت اکتشافی موزه بریتانیا متشکل از 20 کارشناس برای اولین بار معبد مهمی را در شهر سومری کرسو(شهری مذهبی متعلق به پادشاهی لاگاش) کشف کرده است که در زبان محلی به آن تلو می گویند و در ناحیه النصر در 60 کیلومتری شمال شهر ناصریه واقع شده است.

همه هیئت هایی که در گذشته در این مکان به کاوش مشغول بوده اند، نوشته هایی را یافته اند، ولی موفق به یافتن معبد نشده اند.

عبدالرزاق همچنین گفت زمانی که هیئت فرانسوی در سال 1887 در این منطقه به کاوش می پرداخت، آجرهایی( ماده ای از گل و کاه که در ساختن بناها به کار می رود) را کشف کرد که وجود معبد بر روی آنها ثبت شده بود.

تیم کاوش در آن زمان مجسمه‌ های پادشاه کودیا (یکی از فرمانروایان پادشاهی لاگاش سومری) را پیدا کرد، ولی معبد را پیدا نکرد، بلکه یک قصر جدید را پیدا کرد که بر روی معبد ساخته شده بود و در نهایت هیئت بریتانیا معبد را کشف کرد و این معبد، معبد انینو بود.

بر اساس ترجمه زبان سومری و همانطور که عبدالرزاق توضیح داد، انینو معبد پنجاه نامیده می شود که نمادی از الهه ننکرسو، خدای رسمی شهر کرسو، خدای آبیاری و اقلیم ها است و بر اساس آنچه معروف است، هر الهه ای در عراق باستان دارای نمادی عددی است.

عبدالرزاق همچنین تاکید کرد که کشف این معبد، مهم ترین اکتشاف باستان شناسی استان ذی قار تاکنون بوده است.

در استان ذی قار بیش از 1200 محوطه باستان شناسی وجود دارد که به دوره های زمانی متفاوت تعلق دارند.

«احمد کاظم»، کاوشگر و باستان شناس و یکی از اعضای هیئت کاوش در تل کبیبه در منطقه الرفاعی (90 کیلومتری شمال ناصریه) تاکید می کند که هیئتی که در آنجا مشغول به کار بود و کار خود را دو هفته پیش به پایان رساند، توانست به دو اکتشاف مهم دست پیدا کند، اولی مربوط به اکتشافات باستان شناسی (آثار باستانی) است و در آن سکه های مفرغی با اندازه های مختلف و متعلق به دوره های ساسانی و اوایل دوران اسلامی کشف شده است.

اکتشاف دوم، کشف اشیائی مانند چاقو و انواع سفال و عطردان ها و همچنین آسیابی برای آسیاب کردن حبوبات بود، ولی در مورد کشف بناها، چند بنای مسکونی در این مکان یافتیم که شامل اتاق ها و راهروها و خانه هایی بود و در وسط آن کشف مهم قرار داشت که یک مسجد بود و قدمت این مکان به سال‌های ۶۰ تا ۸۰ هجری قمری یعنی دوران حکومت اموی باز می گردد.

به گفته کاظم، این اکتشاف، اولین کشف آثار دوران اسلامی نیست و اکتشافات دیگری در گذشته مربوط به دوران های اموی و عباسی وجود داشته است، ولی اهمیت آن در کشف مسجدی است که از گل ساخته شده است.

در منتهی الیه غرب ناصریه، هیئت فرانسوی که در شهر لارسا (تل ‌السنکره) مشغول به کار بود، موفق شد به اکتشافی مهم و قابل توجه دست پیدا کند و آن کشف قصر پادشاه سین ایدنام، یکی از حاکمان بابلی قدیم بود که بر سرزمین های جنوب عراق حکومت می کرد و قدمت آن به دوره 1850 قبل از میلاد باز می گردد.