ارتباط بی تفاوتی امریکا نسبت به بحران سیاسی عراق با توافق هسته‌ای ایران

میدل ایست نیوز: دولت امریکا با سکوت مشکوکی با بحران سیاسی در عراق برخورد می کند، بی اعتنایی امریکا و برخورد ضعیف آن با این مساله، پرسش هایی را به وجود آورده، واشنگتن که عراق را به منزله شریک استراتژیک خود می داند، نسبت به بن بست سیاسی عراق بی تفاوت است و آن را به معادله داخلی و منطقه ای واگذار کرده است.

به گزارش العربی الجدید، با وجود عمق و خطر بحران سیاسی عراق، وزارت امور خارجه امریکا طی ماه های اخیر به جز دو بیانیه، بیانیه دیگری صادر نکرده است.

امریکا در 20 ژوئیه بیانیه ای درخصوص بمباران دهوک توسط ترکیه که در آن شماری از شهروندان غیرنظامی به شهادت رسیدند، صادر و بر محکومیت کشتار غیرنظامیان و حمایت خود از حاکمیت و امنیت عراق از جمله در اقلیم کردستان تاکید کرد.

امریکا در 6 ژوئن نیز در بیانیه ای بر مشارکت کامل خود با شرکای عراقی در چارچوب تلاش ها برای حمایت از عراقی با ثبات و یکپارچه به عنوان شریک اصلی خود در منطقه و در چارچوب همکاری گسترده بر اساس چارچوب استراتژیک بین دو کشور تاکید کرد.

اما این مشارکت به بی اعتنایی تبدیل شد و ند برایس، سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا اعلام کرد که جانبدار هیچ طرفی در بحران سیاسی عراق نیست و آماده همکاری با هر دولتی است که به حاکمیت و منافع ملت عراق اولویت دهد.

در حال حاضر مسائلی که اولویت بیشتری در محاسبات منطقه ای دولت امریکا دارد، وجود دارد؛ دولت امریکا طبیعتا دلایل بن بست سیاسی در عراق و عدم تشکیل دولت و عدم انتخاب رئیس جمهوری را می داند، همانطور که مطلع است درخواست تشکیل دولت مستقلی که به نیازهای ملت عراق پاسخ دهد، اکنون و در سایه داده های میدانی، غیرقابل تحقق است.

به نظر می رسد امریکا تلویحا اشاره می کند که آماده برخورد با این پرونده در سطح توافقی گسترده تر است که همان مذاکرات هسته ای ایران است.

به نظر شماری از ناظران، هیچ چیز بر پرونده مذاکرات هسته ای ایران در میان اولویت های خاورمیانه ای دولت امریکا، اولویت ندارد بلکه همه چیز از آن تاثیر می پذیرد و بر آن تاثیر نمی گذارد.

از این رو، سخن از بی اعتنایی دولت امریکا نسبت به پرونده های دیگر به میان می آید بلکه حتی معامله آن در منطقه با تهران برای توافق هسته ای که در حال حاضر اولویت دارد.

عراق جزء عرصه هایی است که دولت امریکا مایل است محاسبات ایران در آن را در نظر بگیرد یا حداقل از درگیری یا مقابله آشکار با آن بپرهیزد. این مساله مجددا حرف برخی مقامات عربی را یادآور می شود که واشنگتن عراق را در سال 2003 در طبقی از نقره تقدیم ایران کرد.

گویا این سناریو مجددا به عنوان بهای توافق هسته ای ایران در حال تکرار است، مساله ای که هشدارهایی را نسبت به عواقب آن به وجود آورده است.

آنتونی کوردیزمن، کارشناس مسائل سیاسی مرکز پژوهش های بین المللی و استراتژیک واشنگتن نسبت به عواقب بازگشت به توافق هسته ای به روابط با عراق هشدار می دهد.

وی گفت که بهبود وضعیت عراق و تقویت امنیت و ثبات این کشور و تلاش برای حفظ آن در برابر نفوذ ایران، مساله ای است که اهمیت آن از احیای توافق هسته ای بیشتر است.

کوردبزمن افزود که اهمیت آن به توانایی عراق برای تبدیل شدن به عامل موازنه قدرت ایران در منطقه باز می گردد اما بایدن معتقد است که جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای از خطر آن در منطقه می کاهد.

وجه اشتراک این دو رویکرد این است که عراق یک کارکرد دارد، یا پلی برای دستیابی به توافق هسته ای است و یا عاملی برای موازنه قدرت در محاسبات امریکا، در حالی که عراق کشور مستقلی است که هنوز به دنبال یافتن جایگاه خود است.