قانون علیه جنگ عراق با 20 سال تاخیر صادر شد

نویسنده: جیمز رایزن

میدل ایست نیوز: اعضای سنای ایالات متحده چهارشنبه گذشته با رای دادن به لغو قانون «مجوز استفاده از نیروی نظامی» مصوب سال 2002، به طور رسمی به پایان جنگ امریکا در عراق رای دادند. این قانون که پس از حمله 11 سپتامبر سال 2001 صادر شده بود، در سال 2003 به عنوان توجیهی برای تهاجم تحت فرماندهی امریکا به عراق استفاده شد و حامیان آن در سنا سال های متوالی به حمایت از قدرت رئیس جمهوری برای جنگ افروزی ادامه دادند.

سناتور دموکرات باب منندز از ایالت نیوجرسی که ریاست کمیته روابط خارجی را بر عهده دارد، گفت: «این رای نشان می دهد که کنگره آماده است تا نقش ما در تصمیم گیری درباره چگونگی و زمان جنگ در یک کشور خارجی را مطابق قانون اساسی، بازپس بگیرد.»

سناتور دموکرات تیم کاین از ایالت ویرجینیا و سناتور جمهوری خواه تاد یانگ از ایالت ایندیانا هم اینطور استدلال کردند که رای گیری درباره این قانون به معنای ارسال این پیام واضح بود که وقتی حرف از رفتن به جنگ در میان باشد، مردم امریکا همچنان تصمیم گیرندگان اصلی هستند.

با این حال، می توان گفت که رای گیری کنگره با 20 سال تاخیر انجام شده است. این اقدام به مثابه آن بود که کنگره در دهه 1990 به پایان جنگ ویتنام رای داده باشد.

این رای بیشتر نمادین بود تا یک اقدام شجاعانه. این یک اثر تاریخی بود؛ مانند ایجاد یک بنای یادبود جدید برای احترام به کشته شدگان جنگی. این رای تنها چند روز پس از بیستمین سالگرد تهاجم ایالات متحده به عراق صادر شد و حتی در صورت تصویب آن در مجلس نمایندگان و امضای آن توسط رئیس جمهوری جو بایدن، اساسا هیچ تاثیری بر هیچ یک از عملیات نظامی جاری ایالات متحده در عراق یا هر جای دیگر نخواهد داشت.

عملیات جنگی امریکا در عراق سال ها پیش به پایان رسیده و اکنون تنها حدود 2500 پرسنل نظامی امریکایی در این کشور به عنوان مربی و مشاور نیروهای عراقی فعالیت می کنند و این فعالیت بدون وقفه ادامه خواهد داشت. عملیات ضد تروریسم ایالات متحده در سراسر جهان، از جمله حملات هواپیماهای بدون سرنشین و حملات عملیات ویژه، حتی در عراق تحت تاثیر قرار نخواهد گرفت چرا که قانون گسترده تر «مجوز استفاده از نیروی نظامی در جنگ علیه تروریسم» مصوب 2001، دست نخورده باقی مانده است.

رای روز چهارشنبه به قدری بی معنی بود که نمی شد آن را تاییدیه ای بر اختیارات قانونی کنگره درباره مسائل جنگ و صلح قلمداد کرد. بحث واقعی و مهم در این باره در کنگره 16 سال پیش و در سال 2007 درگرفت که مناظره ای داغ بین سناتور جوان دموکرات از النوی، باراک اوباما، و رئیس کهنه کار کمیته روابط خارجی سنا، جو بایدن، در جریان بود. آن زمان بود که رای سنا می توانست سرنوشت جنگ عراق را تغییر دهد. آن درگیری اهمیت و مخاطرات بالایی داشت و مخالفان جنگ نتیجه خوبی از آن نگرفتند و نتوانستند جنگ را به پایان برسانند و درگیری سال ها بعد ادامه یافت.

پس از حملات 11 سپتامبر 2001 به نیویورک و واشنگتن، دولت بوش با انتشار یک تئوری توطئه مورد تایید کاخ سفید مبنی بر اینکه صدام حسین، دیکتاتور عراق، در حملات دست داشته، از جنگ در این کشور حمایت کرد. عناصر حامی جنگ در دولت بوش ادعاهای گمراه کننده مبنی بر وجود سلاح های کشتار جمعی در عراق را دنبال کردند. مجوز استفاده از نیروی نظامی نهایتا در اکتبر 2002 با حمایت قابل توجه دو حزب در کنگره تصویب شد و امکان صدور دستور حمله به عراق در مارس 2003 را برای رئیس جمهوری وقت، جورج دابلیو. بوش، فراهم آورد.

بوش در سال 2004 مجددا در انتخابات پیروز شد، اما تا انتخابات میان دوره 2006 جنگ چنان تلخ و خونین پیش رفته بود که انتخابات عملا به همه پرسی درباره عراق تبدیل شد. دموکرات ها در نوامبر 2006 کنترل مجلس نمایندگان و سنا را به دست گرفتند که این مساله اوایل سال 2007 به رویارویی بین بوش و کنگره تحت کنترل دموکرات ها بر سر عراق منجر شد. دموکرات ها شروع روند خارج کردن نیروهای امریکایی از عراق را خواستار بودند و بوش می خواست جنگ را تشدید کند و از کنگره می خواست با هزینه این اقدام موافقت کند.

دموکرات ها در چند ماه پس از درگیری همچنان سعی می کردند بوش را به تعیین جدول زمانی خروج نیروها وادارند؛ اما همچنان به تامین وجوه مورد نیاز برای حمایت از نیروهای امریکایی در میدان جنگ ادامه می دادند. آیک اسکلتون، نماینده دموکرات از ایالت میسوری و رئیس وقت کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان، در آن زمان گفت: «ما قصد قطع بودجه سربازان را نداریم. چنین کاری برای سربازان و خانواده های آنها مضر است.»

اوباما در فوریه 2007 اعلام کرد برای ریاست جمهوری نامزد می شود و شکی نیست که دیدگاه او درباره جنگ عراق بر کارزار انتخاباتی او تاثیر گذاشت. او یکی از مخالفان اولیه جنگ بود و این مساله در انتخابات مقدماتی دموکرات ها مزیت محسوب می شد، با این حال سعی می کرد لحن خود را مدیریت کند تا از هرگونه آسیب سیاسی ناشی از عدم حمایت از نیروهای نظامی در امان بماند.

او آن زمان در پاسخ به سوالی درباره راهکارش برای حمایت از سربازان امریکایی بدون پرداخت هزینه درگیری آغاز شده توسط بوش، گفت: «سعی دارم راهی بیابم. طبق قانون اساسی، چنین کاری ممکن است؛ اما در عمل، اگر رئیس جمهوری تصمیم به استقرار نیروها بگیرد و در میانه راه پولش تمام شود، نیروهایی که پیشتر مستقر شده اند آسیب خواهند دید. یافتن سازوکاری برای متوقف کردن سیاستی که آن را اشتباه می دانم، بدون آسیب رساندن به مردان و زنانی که از پیش به جنگ اعزام شده اند، چالش بزرگی است.»

اظهارات اوباما در آن زمان را می توان نشانه ای زودهنگام از رویکرد بیش از حد محتاطانه او در قبال امنیت ملی قلمداد کرد.

بایدن که آن زمان رئیس بانفوذ کمیته روابط خارجی بود، ایده هزینه کردن برای عملیات گزینشی در عراق را رد کرد و گفت: «ما یک ارتش قدرتمند با بودجه صدها میلیارد دلاری داریم. بازی قطعه چینی نیست که تصمیم بگیرید برای کدام قطعات هزینه می کنید.» اظهارات بایدن آن زمان بیشتر رویارویی با اوباما به عنوان رقیب انتخاباتی بود. بایدن در ژانویه 2007، اندکی پیش از اوباما، نامزدی خود برای ریاست جمهوری را اعلام کرده بود.

در نهایت، کنگره از موضع خود عقب نشینی کرد. بوش قانون مورد حمایت دموکرات ها در رابطه با تعیین ضرب الاجل برای شروع روند خارج کردن نیروها را وتو کرد و دموکرات ها رای لازم برای لغو وتو را نداشتند. بوش در بازی که اوباما درباره آن هشدار داده بود، پیروز شد و وقتی دیگر پولی برای ادامه جنگ نداشت، کنگره تامین بودجه 100 میلیارد دلاری جنگ عراق را تصویب کرد. لایحه مربوطه در می 2007 امضا شد.

کنگره هرگز به دستیابی به قدرت پایان دادن به جنگ در عراق نزدیک هم نشد. البته تا چهارشنبه گذشته که خیلی دیر بود.