میدل ایست نیوز: رئیس جمهور مصر روز شنبه (28 اکتبر) طی اظهاراتی گفت که تلاش‌های بسیاری برای ورود کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه انجام داده است.
وی از کشورهای ذی‌ربط خواست که برای «ورود کمک‌هایی متناسب با حجم تقاضای 2.3 میلیون ساکن نوار غزه» اقدام کنند و از تحکیم محاصره و قطع آب و برق انتقاد کرد و گفت که ورود روزی 20 یا حتی 100 کامیون کمکی نمی‌کند.
در همان روز، وزارت خارجه مصر اسرائیل را مسئول نقض قطع‌نامه مصوب مجمع عمومی سازمان ملل در روز جمعه، که خواستار آتش‌بس فوری و ورود کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه می‌شود، دانست.
مصر از اسرائیل خواست که اقدامات برای ورود امن و کامل و پایدار کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه را تسهیل کند و هشدار داد که خودداری از رسیدگی فوری به مطالبات مربوط به آتش‌بس انسانی به فاجعه انسانی و بر هم خوردن امنیت منطقه می‌انجامد و تهدیدی جدی برای ثبات منطقه است.
در همین راستا، مطالبات مردمی و سیاسی بسیاری در قاهره برای باز شدن گذرگاه مرزی رفح با نوار غزه بدون هماهنگی با طرف اسرائیلی مطرح شده و این سؤال به میان آمده که چه چیزی مانع از آن می‌شود که مصر به صورت یکجانبه محاصره غزه را بشکند و کمک‌ها را به غزه برساند.
در این باره «ایمن سلامه»، استاد حقوق بین‌المللی، تأکید کرد که به موجب قوانین بین‌المللی ورود کمک‌های انسان‌دوستانه به غیر نظامیان بی گناهی که در جنگ نقشی ندارند، نیازمند موافقت همه طرف‌های درگیر، چه حکومت باشند چه شبه‌نظامی، است.
او افزود که گاهی برخی کشورها به علل امنیتی و نظامی مانع از ورود کمک‌های انسان‌دوستانه می‌شوند، حتی اگر این کمک‌ها از جانب سازمان ملل باشد و ادامه داد که این علل امنیتی شامل نگرانی از رسیدن این کمک‌ها به دشمن می‌شود.
به گفته سلامه، اسرائیلی‌ها نوعا در ایجاد گذرگاه‌های انسانی امن برای رسیدن کمک‌های انسان‌دوستانه یا انتقال مجروحان سختگیری می‌کنند و روحیه دژخیمانه آنها هم مانع از آتش‌بس موقت به علل انسانی می‌شود.
این کارشناس حقوق بین‌المللی افزود که چنین تصمیماتی خاص اسرائیل نیست، و مثلا در سوریه هم دولت بارها مانع از رسیدن کمک‌های انسان‌دوستانه در جنگ داخلی شد، همچنین میانمار هم نگذاشت که کمک‌های انسان‌دوستانه به مسلمانان روهنگیا برسد.
«محمد محمود مهران» استاد حقوق بین‌المللی نیز تأکید کرد که مصر حق گشودن یکجانبه مرز را دارد اما به موجب توافق اوسلو، که میان اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطینی امضا شده، بازگشایی این مرز باید با هماهنگی نهادهای دیگر باشد.
وی گفت که به موجب قانون بین‌المللی اسرائیل باید گذرگاه‌های رفح و کرم ابوسالم را باز کند و اجازه ورود کالاها و کمک‌های انسان‌دوستانه را به صورت دائم بدهد و این به معنای پایان محاصره غزه است.
به گفته مهران، بسته ماندن این دو گذرگاه از سوی اسرائیل نقض صریح توافقات اوسلو و نیز قوانین بین‌المللی است ضمن اینکه اسرائیل به موجب ماده 55 توافق چهارم ژنو در مقام نیروی اشغالگر هم مسئولیت‌هایی در این باره دارد.
وی افزود که توافق اوسلو (1993) در واقع 8 توافق‌نامه است که مهم‌ترین آنها توافق‌نامه گذرگاه‌های مرزی درباره فعالیت گذرگاه رفح و عبور فلسطینیان ساکن غزه از آن است و در آن تصریح شده که گذرگاه‌ها باید برای تردد افراد و کالاها باز بمانند و هیچ مانعی در آزادی تردد فلسطینیان پیش نیاید.
این کارشناس حقوقی تأکید کرد که بسته ماندن گذرگاه رفح جان میلیون‌ها تن را با خطر مواجه کرده و باید برای پایان دادن به محاصره غزه، اسرائیل تحت فشار قرار گیرد.
وی همچنین افزود که تشکیلات خودگردان فلسطین حق مراجعه به دادگاه جنایی بین‌المللی و محاکمه اسرائیل بابت محاصره غزه را دارد.
مهران تأکید کرد که دولت مصر هم باید با فشارهای سیاسی و دیپلماتیک و هماهنگی با نهادهای بین‌المللی برای گشودن این گذرگاه اقدام کند.
