میدل ایست نیوز: فرزاد پیلتن، نماینده ویژه تجاری ایران در عراق در مورد وضعیت تجارت ایران و عراق، اظهار کرد: طی 6 ماهه ابتدای سال جاری حدود 4.5 میلیارد دلار کالا از ایران به عراق صادر شده است و حدود 150 میلیون دلار کالا از کشور مذکور به ایران وارد شده است.
به گزارش خبرگزاری «مهر» وی در مورد میزان ظرفیت تجارت دو کشور تصریح کرد: ظرفیت‌های افزایش روابط تجاری دو کشور با احتساب صادرات کالا، خدمات، برق و گاز حدود 20 میلیارد دلار برآورد شده است.
به گفته پیلتن، رقبای اصلی ایران در بازار عراق کشورهای چین و ترکیه هستند.
وی در مورد اینکه احتمال برقراری تجارت آزاد و یا تعرفه ترجیحی با عراق وجود دارد، گفت: با توجه به اینکه تجارت میان ایران و عراق یک‌طرفه و عمدتاً شامل صادرات از ایران به عراق است، علیرغم پیگیری‌های مختلف در سالهای گذشته، دولت عراق تمایلی برای مذاکره و امضای توافق در هیچ یک از زمینه‌های مذکور ندارد.
نماینده ویژه تجاری ایران در عراق افزود: بر این اساس، افزایش واردات از عراق و شکل گیری موازنه تجاری میان دو طرف می‌تواند در آینده شرایط امضای چنین توافقاتی را فراهم کند.
وی در پاسخ به این سوال که چندی پیش گفته شد عراق دلار را در بازار داخلی خود به رسمیت نخواهد شناخت؛ این سیاست چه تأثیری در رابطه تجاری ایران و عراق می‌گذارد، تصریح کرد: سیاست های ارزی کشورها واجد فرصت‌ها و تهدیدهایی برای تجارت خارجی آنهاست. عراق هم از این قاعده مستثنی نیست.
پیلتن گفت: اتخاذ این سیاست احتمالاً بخشی از معاملات تجاری بین تجار دو کشور را به صورت غیرمستقیم تحت تأثیر قرار خواهد داد، ولی الزاماً به معنی اثرگذاری منفی بر روابط تجاری با دیگر کشورها از جمله ایران تلقی نمی‌شود.
وی در مورد وضعیت مبادلات بانکی و پولی با عراق نیز اظهار داشت: مبادله ارز میان فعالان تجاری دو کشور به دلیل قطع روابط بانکی دو کشور، عمدتاً از طرق غیربانکی صورت می‌گیرد.
نماینده ویژه تجاری ایران در عراق افزود: البته این نوع شیوه مبادله ارز از دوره قبل از اعمال تحریم‌ها نیز میان فعالان تجاری دو کشور و به دلیل کوچک بودن مقیاس بسیاری از معاملات تجاری فیمابین، رایج بوده است.
وی در مورد اصلی ترین موانع و مشکلات توسعه تجارت با عراق، اظهار کرد: با توجه به نیازهای رو به گسترش بازار عراق و همچنین سطح مناسب کیفی و رقابت پذیری محصولات ایرانی در این بازار و بسیاری اشتراکات فرهنگی، زبانی و قومی و نزدیکی جغرافیایی دو کشور، به نظر می‌رسد مهمترین موانع و مشکلات شامل عدم توجه به اهمیت این بازار و عدم برنامه ریزی بلندمدت و حرفه‌ای شرکتهای ایرانی جهت حضور مستقیم و پایدار در بازار این کشور می‌شود.
پیلتن همچنین گفت: البته در خصوص زیرساخت‌های تجاری مانند حمل یکسره کالا، ترخیص کالا در پایانه‌های مرزی، استانداردها و…. نیز مشکلاتی وجود دارد که در صورت رفع آنها امکان توسعه روابط تجاری دو کشور فراهم خواهد شد.
