
میدل ایست نیوز: دریاچه نجف منطقهای آبی در ضلع غربي شهر نجف اشرف و پشت قبرستان وادي السلام به طول 15 كيلومتر است و گونههای زيادی از پرندگان و ماهیها در آن زندگی میكنند. منطقه دریاچه نجف همچنین دارای معادن شن و ماسه و کارخانههای آجری فراوان است.
ایجاد 15 هزار فرصت شغلی با ساخت شهر اقامتی گردشگری در منطقه دریاچه نجف
به گزارش «العالم الجدید» ضرغام کیکو، رئیس سازمان سرمایهگذاری نجف اشرف، درباره این دریاچه میگوید: «دریاچه نجف یک ذخیرهگاه طبیعی محسوب می شود، اما اداره منابع آب و وزارت محیط زیست عراق از سرمایهگذاری در آن خودداری میکنند. اما برای منطقه دیگر آن که از مرکز دریا فاصله دارد، برنامهریزی کاملی انجام شده تا یک شهرک گردشگری و خدماتی و تفریحی و مسکونی در آن ساخته شود. هزینه این پروژه بیش از یک میلیارد دلار است و پرونده آن تکمیل و به سازمان سرمایهگذاری ملی ارائه شده است.»
کیکو می افزاید: «این پروژه یکی از پروژههای راهبردی و مهم در استانداری نجف است و هم اکنون در کمیسیون سرمایهگذاری کشور در حال بررسی است تا برای رایگیری به هیات وزیران منتقل شود تا برای ایجاد بزرگترین شهر اقامتی گردشگری در منطقه تصمیمگیری شود. این شهر در صورت تکمیل، علاوه بر جذب گردشگر داخلی و خارجی، بیش از 15 هزار فرصت شغلی در اختیار استانداری قرار میدهد و همین امر باعث میشود گردش نقدینگی استانداری بهتر از گذشته شود».
موانع موجود بر سر راه سرمایهگذاری برای مرکز گردشگری در نجف
دریاچه نجف از ابتدای پیدایش نامهای زیادی بر آن نهادهاند که در نزد آرامیان به «فرشا» به معنای «امانت» و در نزد یهودیان به «حاشیر» معروف بوده است. در حالی که در زمان ساسانیان «الجوف» نامیده می شد. در زمان اسکندر مقدونی این دریاچه «رومیه» به شهرت داشت و اعراب در دوران جاهلیت آن را دریای «بانقیا» مینامیدند که این نام در شعر شاعر عرب میمون بن قیس نیز آمده است.
علی الخطیب، فعال مدنی در نجف، میگوید: منطقه دریاچه نجف علاوه بر اینکه پروژهای خوشآتیه برای گردشگری است، آثار تاریخی مهمی را نیز در خود جای داده است. معابد و کلیساها و صومعههایی که قدمت آنها به دوران باستان بازمیگردد و این معابد در زمان اشغال بریتانیا مکانی برای پناه دادن به انقلابیون شده بود.
وی میافزاید: «این منطقه همچنین دارای یک بیابان است که آن را واجد شرایط تبدیل شدن به یک مرکز گردشگری صحرایی و آفرود توسط مردم مرکز و جنوب میکند و درآمدهای مالی ایجاد میکند که ممکن است به لحاظ درآمد مالی همسنگ گردشگری مذهبی باشد».
اما به گفته الخطیب موانع زیادی وجود دارد که مانع از سرمایهگذاری در این مناطق میشود که از جمله آنها ضرورت حفاظت از هویت دینی نجف اشرف است.
وی ادامه میدهد: همچنین سوء ظن به فساد و رشوه از سوی مقامات محلی مانع از ورود سرمایهگذاران یا شرکتهای معتبر برای سرمایهگذاری در این مناطق و تبدیل آن به جاذبههای گردشگری میشود.
چشم امید به استاندار جدید برای پیگیری پروژه دریاچه نجف
در سالهای اخیر، منطقه دریاچه نجف، بهویژه در زمستان امسال، که با بارش شدید باران همراه بود، شاهد حضور بیسابقه عراقیها و برپا کردن چادر و گذراندن روز در اطراف بوده است.
کریم الحلو، اقتصاددان اهل نجف توضیح میدهد: «نجف اشرف مقصدی دائمی برای گردشگران است و در طول سال هیچگاه خالی از گردشگر و زائر نیست، زیرا هم مسلمانان از سراسر جهان برای زیارت به این شهر میآیند هم مثلث تمدنی نجف ـ حیره ـ کوفه برای گردشگران علاقهمند به آثار تاریخی جذاب است.
وی توضیح می دهد: اگرچه فرودگاه نجف اولین پروژه سرمایهگذاری در استان بود اما سرنوشت بازده مالی آن مشخص نشد، اما پروژه دریاچه نجف میتواند یکی از بهترین پروژهها در سطح استان و حتی عراق باشد، اما این امر مستلزم حضور شرکتهای سرمایهگذاری بزرگ، با امکانات و برنامهریزی و چشمانداز کامل است تا بتواند به مرکزی برای جذب اهالی استان و دیگر استانها تبدیل شود.
الحلو خاطرنشان میکند: «در نجف هیچ منطقه تفریحی مانند شهربازی یا پارک برای وقتگذرانی خانوادهها وجود ندارد و این یک نقص بزرگ است که مسئولیت آن بر عهده سازمان سرمایهگذاری عراق است.
این کارشناس اقتصادی در پایان سخنان خود ابراز امیدواری کرد که استاندار جدید برنامههایی برای سرمایهگذاری داشته باشد و پروژه دریای نجف سرمایهای باشد که مانند هر جای دیگر دنیا مردم استان هم در آن مشارکت دارند.
روزنامه فرانسوی لیبراسیون در گزارشی دریای نجف واقع در دل کویر را یک «معجزه زیستمحیطی مدرن و نادر» در دنیایی که بلایای طبیعی و انقراض گونههای گیاهی و جانوری به دلیل عواقب ناشی از گرم شدن کره زمین در آن افزایش یافته است، توصیف کرد.
سرمایهگذاریهای اشتباه در نجف
اکرم شربه، عضو شورای استانی نجف اشرف، در این باره تأکید میکند که «سرمایهگذاری در استان نجف از سال 2003 تاکنون در مسیر اشتباه پیش رفته است. همه سرمایهگذاریها در این مدت بدون فایده روشنی برای استان بوده و کمکی به ایجاد اشتغال یا راهاندازی پروژههای خدماتی نکرده و منابع طبیعی استان هم مورد بهرهبرداری قرار نگرفته است».
وی ادامه می دهد: به عنوان مثال، دریاچه نجف یک منطقه سرمایهگذاری است که میتوان از طریق آن رونق تازهای به گردشگری در استان داد که در حال حاضر منحصر به گردشگری مذهبی است، ضمن اینکه مناطق تاریخی بسیاری در استان مانند منطقه حیره و کوفه هست که از آنها بهرهبرداری نشده است.
شربه تأکید میکند که اعضای شورای استانی جدید مصمم هستند صفحه جدیدی از سرمایهگذاری در استان را آغاز کنند، «علاوه بر دریاچه نجف، میتوان از منطقه صحرایی پشت آن نیز بهرهبرداری کرد. در این استان یک کارخانه هست که صدها نیروی کار را جذب کرده، اما با بهرهبرداری از این مراکز گردشگری میتوان به بیکاری در استان پایان داد.»
وسعت کل دریاچه نجف در ایام قدیم 336 کیلومتر مربع بود، اما در سال 1887 میلادی دستوری از سوی مقامات عثمانی که در آن زمان بر عراق حکومت میکردند صادر که به موجب آن آبهای ورودی دریاچه بسته شد. در دوره باستان نیز، اسکندر مقدونی دستور بسته شدن مسیر رودخانه فرات به این دریاچه را صادر کرده بود.