معضل بزرگ قاچاق انسان در عراق

میدل ایست نیوز: به نوشته وبگاه شفق نیوز، اخیراً پدیده جدیدی در جامعه عراق انتشار یافته که قاچاق انسان است و در حالی که وزارت کشور تأکید می کند که این جرم تحت کنترل است، کارشناسان توافق نظر دارند که علت اصلی ظهور این پدیده نیاز مالی است که در بیشتر مواقع خانواده ها را به فروش فرزندانشان یا رها کردن آنها وا می دارد.

کارشناسان بر ضرورت اجرای قانون مبارزه با قاچاق انسان، با وجودی که 11 سال پیش تصویب شده و اجرا نشده است تاکید می کنند.

«سرتیپ وسام الزبیدی»، مدیر دفتر تحقیقات مبارزه با قاچاق انسان و اعضای بدن در بغداد / کرخ می گوید که جرم تجارت انسان در جامعه عراق جدید است و تحت کنترل است؛ چنان که ابزارهای فنی و منابع انسانی مخفی در سراسر بغداد برای تحت نظر قرار دادن اماکن آلوده، از جمله قهوه خانه ها و برخی اماکن شبانه و زیارتگاه های مذهبی پخش شده است که پناهگاه امنی برای مراجعه قربانیان به آنها به شمار می روند.

الزبیدی در گفت وگو با وبگاه شفق نیوز همچنین می افزاید که این کار علاوه بر جست وجو در شبکه های اجتماعی است که گاهی با ترغیب یا ابراز علاقه دروغین به دختران و پسران جوان، اغوای کودکان و دختران زیر سن قانونی را ترویج می کنند.

وی در ادامه می گوید که این جرم می تواند در هر مکانی، از اقلیم کردستان تا جنوبی ترین مناطق کشور رخ بدهد.

سرتیپ زبیدی همچنین به این نکته اشاره می کند که قربانیان به خانه سرپناه ایمن در وزارت کار و امور اجتماعی انتقال داده می شوند و در آنجا از طریق کارشناسان متخصص برای حل مشکلی که به آن گرفتار شده اند، مراقبت و کمک دریافت می کنند و برای بازگشت به جامعه آماده می شوند.

وی در ادامه می افزاید که سخنرانی های هفتگی در مدارس و دانشگاه ها برای هشدار نسبت به افتادن در دام این جرائم ارائه می شود.

«آلاء الیاسری»، فعال مدنی می گوید که قاچاق انسان به علل مختلفی انجام می شود که مهم‌ترین آن نیاز مالی است که خانواده ها را برای رهایی از هزینه ها مجبور به ترک فرزندانشان می کند و همچنین اجرای ضعیف قانون، امکان ظهور باندهای قاچاق انسان را با خرید یا ربودن کودکان فراهم می کند.

الیاسری در ادامه می افزاید که بیشترین گروهی که در معرض قاچاق انسان قرار دارند کودکان هستند که از آنها در تکدی گری استفاده می شود و دختران، به ویژه خردسالان و دختران جوان که آنها را به ازدواج با کسانی درمی آورند که هیچ چیز از آنها نمی دانند یا آنها را به خارج از کشور منتقل می کنند.

به گفته «مصطفی سعدون»، مدیر دیده ‌بان حقوق بشر عراق، عملیات قاچاق انسان در فقیرترین مناطق بغداد و مرکز و جنوب کشور و همچنین در استان ‌های غربی و شرقی عراق فراوان است، علاوه بر اینکه این عملیات ها، کودکان زیر 18 سال و نوزادان تازه متولد شده را هدف قرار می دهد.

سعدون در ادامه به این نکته اشاره کرد که کوتاهی آشکاری از جانب دولت در این پرونده صورت گرفته است؛ چنان که قانونی برای مبارزه با قاچاق انسان وجود دارد، ولی به صورت حقیقی اجرا نمی شود، همچنین عراق هنوز به تعهدات بین المللی در زمینه مبارزه با قاچاق انسان عمل نکرده، بنابراین، این یک مشکل سیستماتیک مربوط به مقامات اجرایی و نفوذ و قدرت کسانی است که با انسان و اعضای بدن انسان تجارت می کنند.

«احمد عبدربه»، کارشناس اقتصادی تاکید می کند که این جرائم را نمی توان با شرایط اقتصادی توجیه کرد.

درست است که برخی از طبقات جامعه از فقر رنج می برند، اما مرتکبین این اعمال مجرمانی هستند که باید در برابر قانون پاسخگو باشند و به شدت مجازات شوند، علاوه بر اینکه باید از نظر روانی مورد معالجه قرار بگیرند.

از سوی دیگر، «علی البیاتی»، عضو سابق کمیسیون حقوق بشر عراق می گوید که در بیشتر موارد قربانیان به عنوان مجرم مجازات می شوند نه قربانی، همچنین مراحل انتقال قربانیان قاچاق انسان به پناهگاه های امن مشکل است، زیرا مستلزم تایید قاضی است و امکان افتتاح یا مدیریت هر سرپناهی برای قربانیان قاچاق وجود ندارد مگر توسط نهادهای دولتی که سازمان های جامعه مدنی را از ایفای نقش خود در این زمینه محروم می کند.

وی در پایان می افزاید که از بیشترین جرائمی که در عراق رخ می دهند قاچاق جنسی و قاچاق اعضای بدن انسان و کار اجباری است.