پولیتیکو: حوادث اخیر امریکا با وضعیت بد دوران جنگ ويتنام قابل مقایسه نیست

میدل ایست نیوز: مجله «Politico» امریکا مقاله مهمی درباره حوادث اخیر امریکا منتشر کرد.

در این مقاله اشاره شده که وضعیت کنونی امریکا هنوز به وضعیت بد تظاهرات امریکا در سال 1968 نرسیده است اما مورخ معروفی مانند «زیلایزر» در گفت وگویی با سی ان ان گفت: «سخت است که حوادث اخیر امریکا را سناریوی تکراری سال 1968 ندانیم بلکه ممکن است حتی بدتر از آن تظاهرات نیز باشد.»

این در حالی است که یک پژوهشگر در شورای آتلانتیک نظیر «جیمز فالوز» که معتقد بود سال 1968 سال تکان دهنده ای در تاریخ امریکا است الان می گوید خشونتی که در تظاهرات اخیر امریکا به همراه ویروس کرونا و رکود اقتصادی مشاهده می شود با توجه به اینکه هنوز 7 ماه تا پایان سال وجود دارد نامزد این است که بدترین سال در تاریخ امریکا باشد.

حوادث اخیر امریکا به همراه بسته شدن اماکن به علت ویروس کرونا، بازگشت اجباری به روال طبیعی زندگی به علت تظاهرات اخیر و جو بدبینی حاکم با آنچه در دهه 60 رخ داد شباهت هایی انکار نشدنی دارد که مقایسه نکردن آن با بدترین سال در تاریخ امریکا را سخت می کند اما باید جانب احتیاط را در این مقایسه گرفت زیرا اکنون بسیار با سال 1968 فرق دارد.

در نیمه سال 1968 روزانه 40 سرباز امریکایی در جنگ ویتنام که مانند جنگ کرونا نیست کشته می شدند و سال 1968 از لحاظ خسارت های جنگ ویتنام بدترین سال بود. دانشجویان در آن سال در محیط دانشگاه تظاهرات کردند و درس و دانشگاه تعطیل شد. ترور مارتین لوتر کینگ در 4 آوریل و روبرت کندی در 6 ژوئن نیز اوضاع را بدتر کرد.

ترور مارتین لوتر کینگ در آن سال اغتشاش در صدها شهر امریکا و به آتش کشیده شدن هزار ساختمان در واشنگتن را درپی داشت در حالی که وضعیت شیکاگو بدتر از این بود.

پیش از این در سال های گذشته نیز امریکا شاهد تظاهراتی در مطالبه حقوق شهروندی بود، نیکسون در بدترین سال های حکومتش بسیار بحث برانگیز بود. نیکسون چیزی از نژادپرستی و بحث برانگیزی ترامپ کم نداشت و از اصطلاح «اکثریت خاموش» برای بیان افرادی که آن ها را امریکایی های مخالف هرج و مرج می دانست، استفاده می کرد.

سال 1968 از لحاظ اقتصادی و مالی نیز وضعیت بدی پس از سال های رشد بعد از جنگ جهانی دوم داشت.

امروز و با وجود افزایش نرخ بیکاری و سوء مدیریت این پرونده که بیکاران را تشویق می کند و باعث افزایش تعداد بیکاران شده است اما توزیع ثروت امروز بهتر از دهه 60 است و سطح زندگی امروز فقرا بسیار بهتر از دهه 60 است چرا که گروه های به شدت فقیر امروز از لحاظ غذایی، اسکان، آموزش و بهداشت تامین می شوند.

هنوز فقرا رنج می کشند اما وضعیتشان از سال 1968 بهتر است، شیوه تعامل پلیس امریکا با تظاهرات کنندگان نیز امروز بسیار بهتر از شیوه آنها در دهه 60 است از آنجایی که در دهه 60 خشونت بی حد و اندازه ای را به کار می بردند اما امروز پلیس درس های بسیاری از اعمال خشونت آمیز در برخی شهرها در سال 2014 و 2015 یاد گرفته است.

با وجود اینکه اقدامات نژادپرستی علیه سیاه پوستان هنوز وجود دارد، اما بسیار کمتر از سال 1968 است علاوه بر اینکه همه این اقدامات نژادپرستی و نقض حقوق تظاهرات کنندگان توسط پلیس امروز ثبت و سندسازی می شود.

ترامپ امروز همان سخنان تحریک آمیز نیکسون را بیان می کند به خصوص نسبت به غارت ها و تیراندازی به سمت تظاهرات کنندگان اما نمی تواند به مقدار تحریک آن زمان برسد و ده ها میلیون سیاه پوست را شهروندان درجه دو خطاب کند.

تجربه سال 1968 نشان می دهد آنچه در حال رخ دادن است چیز جدیدی نیست و ما را امیدوار می کند که نظام فاسد ممکن است تغییر کند و می توان نژادپرستی را از بین برد و جنگ های غیرعادی را پایان داد و سیاسیون بد را می توان با انتخابات از سیاست کنار زد.

آرنولد فرماندار سابق کالیفورنیا و ستاره سینمایی امریکا این موضوع را تایید و اشاره می کند هنگامی که در سال 1968 به امریکا مهاجرت کرد بسیار امیدوار بود و بعدها یکی از سران این کشور شد.

وی می گوید با توجه به اینکه امریکا درهای خود را در سال 2020 به روی مهاجران بسته است اما امید و حوادث نشان می دهد اتفاقات اکنون بسیار بهتر از سال 1968 است زیرا تعداد مهاجرانی که سال گذشته در دوره ریاست جمهوری ترامپ گرفته شد بسیار بیشتر از دهه 60 بود.

اما در سایه شرایط کنونی و اینکه احساسات مهم تر از آمار و ارقام است همه احساس می کنند اکنون وضعیت بدتر است اما انتخابات میان دوره ای در سال 2018 نشان داد که بسیاری از امریکایی ها هنوز معتقدند که تغییر از طریق انتخابات ممکن است اتفاق بیافتد.

امید نیازی به اعمال سایر مردم ندارد و هزینه بردار نیست، با وجود اینکه هیچ کس نمی تواند از میزان وضعیت بد امریکا در ماه های آتی خبر دهد اما مساله هنوز تمام نشده است در نتیجه مردم می توانند پایان مساله را خود رقم بزنند.

این مقاله در جهت تلاش برای ایجاد امید به تغییر در امریکا و مقاومت در برابر قطب بندی و نا امیدی که ترامپ باعث آن شده نوشته شده است، وضعیتی که در انتخابات آینده نیز با توجه به اتکای ترامپ به قاعده ثابت عوام گرایی به او کمک می کند.

باید توجه داشت که عوام گرایان در هر جایی حتی در عراق، بسیار از شرایط عدم اطمینان و نگرانی برای تعمیق قطب بندی های گروهی درون ملت استفاده می کنند تا پیروزی در انتخابات و کنترل بر همه یا استفاده از خشونت برایشان آسان شود.