میدل ایست نیوز: «ایگور سوبوتین»، تحلیلگر روابط بین‌الملل در روزنامه روسی نزاویسمایا گازتا در یادداشتی به تشریح سرنوشت جنگ لیبی در سایه درگیری‌ها بر سر دو منطقه راهبردی سرت و الجفرة پرداخت.
در این یادداشت آمده است: لیبی در انتظار نبردی سرنوشت‌ساز در دو شهر دارای اهمیت راهبردی سرت و الجفره است، شهرهایی که در کنترل نیروهای ارتش ملی به رهبری ژنرال بازنشسته «خلیفه حفتر» قرار دارد، در این میان مصر به عنوان حامی حفتر به نیروای دولت وفاق ملی و ترکیه نسبت به تعرض به این مناطق هشدار داده و تهدید کرده در صورت اقدام نظامی طرابلس و آنکارا، دست به مداخله نظامی مستقیم خواهد زد.
از این رو، نبرد سرت و الجفرة می تواند در فرایند تسویه بحران لیبی سرنوشت‌ساز باشد، در همین سو، «فتحی علی پاشاغا»، وزیر کشور دولت وفاق ملی پیشتر تصریح کرد که مقامات طرابلس تنها بعد از بازپس‌گیری دو منطقه مهم و راهبردی سرت و الجفرة وارد مذاکره با مقامات سرق لیبی خواهند شد.
در همین ارتباط، «یوری لیامین»، تحلیلگر امور نظامی روس به روزنامه نزاویسمایا گازتا گفت: سرنوشت سرت و پایگاه هوایی الجفرة بسیار حائز اهمیت است تا جایی که مصر آماده مداخله نظامی مستقیم در کنار نیروهای حفتر علیه دولت وفاق ملی است و «عبدالفتاح السیسی»، رئیس جمهوری مصر به صراحت اعلام کرده سرت و الجفرة خط قرمز قاهره است و اجازه نمی‌دهد کسی بدان تعرض کند، در مقایل، دولت وفاق ملی مورد حمایت ترکیه از عزم خود برای سیطره بر این دو شهر خبر داده است.
از این رو، آغاز حمله نیروهای دولت وفاق ملی به این دو هدف می تواند به عامل تعیین‌کننده‌ای برای مشخص‌سازی آینده جنگ در لیبی بدل شود.
لیامین در پایان اظهار داشت که حمله ترکیه و دولت وفاق ملی به سرت و الجفرة موجب تشدید درگیری‌ها خواهد شد و بعد از آن، امور در دست بازیگران و کنشگران باقی نخواهد ماند بلکه در درجه نخست به دست ترکیه و مصر خواهد بود.
در این میان، بی تردید یکی از فاکتورهای اصلی تنش در لیبی ما بین مصر و ترکیه را می توان تقابل و تضاد ایدئولوژیکی این دو کشور دانست. بر همین اساس بی شک دولت مصر حضور و نفوذ ترکیه اخوانی در جوار مرزهایش را تحمل نخواهد کرد.
فاکتور دیگر تقویت کننده احتمال تقابل نظامی ما بین دو کشور، مساله توافق دریایی دولت وفاق ملی و ترکیه است. این توافق که مرزهای دریایی مابین لیبی و ترکیه را مشخص می کند و طبیعتا حق کاوش و استخراج منابع گازی در مدیترانه را در این حوزه برای ترکیه به ارمغان می آورد؛عملا و با مسدود کردن عرض دریای مدیترانه بر روی هر نوع خط لوله احتمالی که مصر در آینده بخواهد توسط آن به اروپا گاز صادرکند،منافع مصر را به خطر انداخته است، مهمتر اینکه با وجود روابط فعلی و تیره میان آنکارا و قاهره، ترکیه اجازه عبور خط لوله ی مذکور از مرز دریایی‌اش را به قاهره نخواهد داد و حتی با فرض گشایش در روابط آتی میان دو کشور و امکان عبور خط لوله ی گاز مصر از این ناحیه،این مساله به اهرم فشاری در دست آنکارا برای اعمال فشار بر قاهره تبدیل خواهد شد،لذا مصر از این بابت نگرانی هایی جدی دارد.
