میدل ایست نیوز: «برهم صالح» رئیس جمهور جدید عراق در صفحه شخصی خود در توییتر نوشته بود: یهودیان عراق یکی از اجزای اصلی بافت اجتماعی عراق هستند. وی به آنان وعده داده بود که «پرونده بازگرداندن شما به عراق و استرداد تمام حقوق شما در رأس اولویت ها است». صحبت های صالح در توییت خود، در واقع صحبت های مردم جامعه عراق بود که رؤسای جمهور پیش از وی توجهی به آن نکرده بودند.
در یک نشست شبانه در قهوه خانه «الادباء» در خیابان نیل شهر ناصریه، و در سایه سرمستی فرهیختگان از بهبود شرایط و وضعیت امنیتی، و نیز ابراز خرسندی از توجه دولت به بازسازی کشور و افزایش سطح خدمت رسانی، همگان با یادآوری دهه های بیست و سی میلادی به یاد نقش یهودیان در جامعه افتادند. یهودیان بسیاری از پروژه های استراتژیک را به انجام رساندند که از جمله آن می توان به پروژه «ری» اشاره کرد. واردات دولت به شیوه ای عقلانی و با محاسبات دقیق از سوی یهودیان انجام می گرفت که در رأس آنان وزیر «حسقیل ساسون» قرار داشت.
هیچکس عشق یهودیان عراق به میهنشان را انکار نمی کند. آنان علی رغم قطع شدن روابطشان با عراق در دوره حضور حزب بعث، اما با تمام آنچه در عراق اتفاق می افتاد همراه بودند. امروزه با افزایش تعامل جهانی در دنیای کنونی شاهد درخواست بسیاری از آنان برای بازگشت به سرزمین مادری و مشارکت در آبادانی آن هستیم. «حسین باجی الغزی» نویسنده عراقی در پایگاه الاخباریه می نویسد: یکی از یهودیان می گفت: «در دهه نود میلادی یک خانم یهودی به طور رایگان پمپ های آب غول پیکری را برای پروژه آبرسانی ناصریه در اختیار حکومت عراق قرارداد و نظام حاکم این پروژه را در چارچوب راهکارهای دیپلوماتیک پذیرفت. در آن زمان و پس از خارج شدن عراق از جنگ خلیج فارس، این کشور با بحران آب دست به گریبان بود.»
اگر سخنان رئیس جمهور فعلی عراق درست باشد، گامی بزرگ در راستای ایجاد تفکر عادلانه در میان شهروندان عراقی صرف نظر از قوم و عقیده و نژاد آنان برداشته شده است. امید است که مردم عراق دوباره با صلح و آرامش در کنار یکدیگر زندگی کنند، همانگونه که در طول تاریخ خود و پیش از هجوم موج نژادپرستی و پیامدهای آن این چنین بوده اند.
یهودیان عراق فرزندان اقلیت یهودی در شهر بابل هستند که از مدت ها پیش در «وادی الرافدین» روزگار می گذراندند و سپس بیشتر آنان در سال 1948 میلادی از عراق مهاجرت کردند. یهودیان عراق بعدها توانستند اموال و دارایی خود را حفظ کنند در حالی که ملیت عراقی از آنان گرفته شد. در عین حال بسیاری معتقدند که اعلام ایجاد اسرائیل و پروژه های صهیونیستی مبنی بر ساختن نظام جدید با بیشترین تعداد ساکنان در فلسطین، نقش به سزایی در کوچ اجباری یهودیان عراق داشته است.
شرایطی که برای بسیاری از یهودیان جهان عرب ایجاد شده است. تخریب عبادتگاه و نمادهای تأثیرگذار یهودیان در عراق از جمله اقدامات دیگری بود که منجر به کوچ اجباری یهودیان شد، این اقدامات با این هدف صورت می گرفت تا آنان را مجبور به ترک عراق و مهاجرت به اسرائیل کند.
یهودیان در سال 1947 میلادی 2.6 درصد از اهالی عراق را تشکیل می دادند اما در سال 1951 این میزان به 1.0 درصد کاهش یافت و گفته می شود که امروز دیگر هیچ یهودی در عراق نیست.
نویسنده معتقد است: «یهودیان به اجبار از کشور خود طرد شدند و به آنان گفته شد باید در سرزمینی زندگی کنند که به آنان وعده داده شده است. اما با این حال نه تنها عشق عراق را در قلب های خود نگاه داشتند بلکه آن را به فرزندان خود نیز منتقل کردند. پرونده بازگرداندن آنان در سایه سار عراقی یکپارچه با حضور تمام اقشار جامعه و مذاهب و ادیان این کشور امری قطعی خواهد بود.»
