«حیدر العبادی» امیدوار به اعتراضات تابستانی، در پی بازگشت به نخست وزیری

میدل ایست نیوز: منابع نزدیک به «حیدر العبادی» نخست وزیر سابق عراق، خبر داده اند که وی درصدد است که خود را به عنوان جانشینی مناسب برای «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر کنونی عراق معرفی کند.

العبادی در مصاحبه با خبرگزاری «فرانس پرس» نسبت به بازگشت نزاع های فرقه ای در عراق و نیز وضعیت فساد در کشور هشدار داد.

یک مقام حکومتی در عراق خبر داد که العبادی در حال یارگیری سیاسی است و بسیار امیدوار است که بتواند با استفاده از اعتراضات مردمی به وضعیت برق در تابستان و نقص خدمات به قدرت بازگردد. هرچند این اعتراضات گسترده مردم به ناتوانی دولت وی در تأمین خدمات از عوامل کاهش محبوبیت او بود.

او درباره پاسخ به پرسش فرانس پرس درباره اینکه آیا تصمیمی برای بازگشت به قدرت دارد گفت: «ما در این باره حسن نیت داریم».

مقام آگاه حکومتی تأکید کرده که العبادی در راستای تلاش برای بازگشت به نخست وزیر دیدارهایی با سران سیاسی عراق داشته است.

خود العبادی نیز در مصاحبه اش اظهار داشته: «در حال حاضر نوعی تماس با مرجعیت عالی شیعه آیت الله سیستانی داریم، ایشان تأثیر بسیاری بر صحنه سیاسی عراق دارد».

این همه در حالی است که یکی از اصلی ترین عوامل ناکامی العبادی در دستیابی مجدد به نخست وزیر ناتوانی اش در مبارزه با فساد بود. او در پاسخ به این پرسش که چرا نتوانست با مفسدان مبارزه کند گفت: «کار مبارزه با فساد دست دستگاه قضایی است» و افزود که آنچه در دولت فعلی رخ داده «خرید و فروش علنی مناصب حکومتی است».

او گفت که در دولت خود با روحیه فرقه ای و طایفه ای مبارزه کرده و در این مبارزه موفق بوده اما بار دیگر این گفتمان به صحنه سیاسی کشور بازگشته است و این خطرناک است: «دیروز فرقه گرایی سلاحی در دست تشکل های سیاسی برای تقسیم غنایم بود و آنچه را دیدیم بر سرمان آورد، امروز اگر تشکل تروریستی تازه ای شکل بگیرد «کوکتلی» از تروریست ها و سیاستمداران خواهد بود که همه چیز را تمام می کند».

یکی دیگر از مشکلات بزرگ العبادی روابط تیره او با کردها بود. او تأکید کرد که آنها به منابع مالی اقلیم دسترسی دارند و هیچ توضیحی در این باره به دولت مرکزی نمی دهند، ضمن اینکه کارهایی نظیر پول شویی هم انجام می دهند.

او گفت که دولت کنونی باید به تصمیمات سختگیرانه وی علیه کردها بازگردد.

برخی ناظران معتقدند که العبادی هزینه نزدیک شدنش به امریکا و فاصله گرفتنش از ایران را می پردازد. او خود معتقد است که «تظاهرات در بصره کار برخی گروه ها بود و ربطی به ایران نداشت اما بی تردید خودجوش نبود»