میدل ایست نیوز: انتخاب محمد توفیق علاوی با ابهامات بسیاری روبه روست. این نخستین بار است که طی دو ماه اخیر برای انتخاب جانشین عادل عبدالمهدی، یک نامزد دو بار معرفی می شود و برای بار دوم رای می آورد. پیش از این دیگر نامزدها همگی یک بار معرفی شدند و به دلیل فشار افکار عمومی و مخالفت تظاهرات کنندگان به مجلس معرفی نشدند. اما این بار توفیق علاوی بر نامزدی خود اصرار کرد و در بار دوم انتخاب شد. حتی در بار اول گفته شد که وی به دلیل عدم تمکین به خواسته های ائتلاف سائرون، وابسته به جریان صدر، بزرگترین فراکسیون پارلمان عراق، نخست وزیر نشد در حالی که او این بار با توافق ائتلاف سائرون و ائتلاف فتح انتخاب شده است. اصرار موکد وی بر سمت نخست وزیری شبهات بسیاری را ایجاد کرده است. همچنین این سوال هم مطرح است که آیا وی در آخر شروط ائتلاف سائرون را پذیرفت که این ائتلاف حاضر به معرفی وی شد؟
نکته دوم به شیوه انتخاب باز می گردد. اولا، بر خلاف نامزدهای قبلی برای جانشینی عبدالمهدی که نامه رئیس جمهور و امضای رهبران فراکسیون ها برای انتخاب نامزدها منتشر می شد، این بار نامه رئیس جمهور برای انتصاب نخست وزیری علاوی منتشر نشد. ثانیا، کسی نمی داند رئیس جمهور به استناد کدام ماده قانونی از فراکسیون اکثریت اقدام به انتخاب علاوی کرده است. چرا که ائتلاف دولت قانون، به رهبری نوری مالکی، حزب الدعوه اسلامی و ائتلاف نصر، به رهبری حیدر العبادی هر سه با صدور بیانیه ای اعلام کرده اند که در تعیین علاوی برای این سمت نقشی نداشته اند. جریان حکمت ملی و عصائب اهل حق، به عنوان دیگر جریان ها و فراکسیون های سیاسی مطرح شیعه عراقی نیز تا به این لحظه هیچ واکنشی نسبت به انتخاب علاوی نشان نداده اند.
نکته در این است که فراکسیون های تشکیل دهنده ائتلاف بناء، فتح، به رهبری هادی عامری، دولت قانون، به رهبری نوری مالکی و عصائب اهل حق، به رهبری قیس الخزعلی هستند که دولت قانون اعلام کرده نقشی در تعیین نخست وزیر نداشته و عصائب اهل حق نیز تا به این لحظه هیچ واکنشی نسبت به انتخاب توفیق علاوی نشان نداده است. این مساله این شبهه را به وجود می آورد که رئیس جمهور به استناد کدام فراکسیون اکثریت اقدام به انتخاب محمد توفیق علاوی کرده است؟
در عین حال که زمزمه هایی از جانب طرف های کردی شنیده می شود که نشان می دهد چندان از انتخاب علاوی خشنود نیستند یا حداقل می توان گفت در جریان انتخاب او نبوده اند.
در این میان اهل تسنن نیز واکنشی نداشته اند، در حالی که به یاد داریم به هنگام معرفی شیاع السودانی به رئیس جمهوری امضای برخی رهبران فراکسیون های اهل تسنن پای نامه معرفی وی به نخست وزیری بود. یا برای معرفی قصی السهیل امضای محمد حلبوسی به عنوان یکی از رهبران فراکسیون اهل تسنن پای معرفی وی دیده می شد.
این مسائل همگی شبهات و سوالاتی را به وجود آورده که هنوز پاسخی برای آنها یافت نشده است.
این در حالی است که تظاهرات در بغداد و شهرهای جنوبی عراق در اعتراض به انتخاب توفیق علاوی از همان دقایق اول خبر انتصاب وی آغاز شده است و همچنان ادامه دارد.
