میدل ایست نیوز: با وجود آرامش نسبی پس از آتش‌بس، ساکنان ادلب که پیش‌تر شاهد نقش بر آب شدن دو توافق مشابه بوده‌اند چندان به ادامه آتش‌بس خوش‌بین نیستند چون اطمینان دارند که هدف نیروهای سوریه و روسیه بازپس‌گیری کامل کنترل این منطقه است.
یک روز بعد از امضای توافق آتش‌بس میان «ولادیمیر پوتین» و «رجب طیب اردوغان»، ناظران محلی از درگیری‌هایی در اطرف روستای جبل الزاویه خبر دادند.
ساکنان آخرین منطقه به‌جای مانده از ادلب از آوریل 2019 شاهد چنین آرامشی نبوده‌اند. از آن زمان تاکنون بیش از 500 غیر نظامی کشته و بیش از یک میلیون تن آواره شده‌اند.
بی نتیجه ماندن دو توافق آتش‌بس، یکی در اوت گذشته و دیگری در ژانویه سال گذشته، باعث شده که کسی چندان به توافق جدید خوش‌بین نباشد.
«فادی خطیب» (26 ساله)، شهروند سوریه‌ای تأکید می‌کند که حکومت سوریه و روسیه همان بازی همیشگی را پیش گرفته‌اند: حمله به مناطق، توافق آتش بس، حمله دوباره. «به چنین توافقی چه‌طور می‌توان امید بست»؟
چند ساعت پس از توافق رؤسای جمهور روسیه و ترکیه، سخنگوی وزارت خارجه روسیه تأکید کرد که پایان دادن به تروریسم و ستیزه‌جویان همچنان هدف روسیه است و سوریه با همکاری متحدانش به تحقق این هدف ادامه خواهد داد. به‌خصوص که نیروهای موسوم به «هیئة التحریر الشام» اعلام کردند که این توافق را قبول ندارند.
در توافق جدید که نتیجه 6 ساعت مذاکرات اردوغان و پوتین بود بر کنترل بیش از نیمی از استان ادلب توسط حکومت سوریه و نیز بر حق سوریه بر اجرای گشت‌های مشترک در بزرگراه M4 تأکید کرده است.
اردوغان از این توافق‌نامه بسیار تمجید کرد و آن را مایه تقویت امنیت مرزهای ترکیه و سوریه دربرابر تروریست‌ها دانست، اما واقعیت آن است که این توافق‌نامه با اهداف اردوغان فاصله بسیار دارد چون در آن به «منطقه امن» برای اسکان آوارگان ادلب که ترکیه حاضر به راه دادن آنها نیست اشاره‌ای نشده است.
به نظر «زیاد ماجد»، تحلیلگر امور سوریه، اردوغان به آنچه می‌خواست نرسید چون دربرابر روسیا تنها مانده و حمایت اتحادیه اروپا و امریکا را نداشت. ماجد می‌افزاید که برای همین بهترین راه حمایت از آوارگان سوریه و جلوگیری از موج تازه پناهجویان به اروپا مذاکره با پوتین برای ایجاد گذرگاه‌های انسانی و منطقه پرواز ممنوع است.
ماجد تأکید می‌کند که این توافق‌نامه در بازه زمانی کوتاه‌مدت خطر درگیری نیروهای سوریه و ترکیه به‌خصوص دراطراف بزرگراه M4 را به قوت خود باقی می‌گذارد چون اجازه می‌دهد که نیروهای هر دو کشور آزادانه در آن تردد کنند.
«آرتور کیسنای»، استاد علوم سیاسی دانشگاه پاریس 1، هم بر این باور است که نمی‌توان انتظار داشت که این توافق‌نامه مدتی طولانی پایدار بماند. «ترکیه نمی‌تواند توافقات امضاشده را اجرا یا تضمین کند و برای همین این توافقات نتیجه‌ای جز فرصت دادن به روسیه و سوریه ندارد و این اولین بار نیست که چنین اتفاقی می‌افتد».
به نظر کیسنای، درگیری‌های هفته‌های اخیر برای ارتش سوریه بسیار پرهزینه بوده و این توافق‌نامه به روسیه فرصت داده که کمی بیاساید و نفس تازه کند و بعد جنگ را ازسر بگیرد. به نظر وی جنگ در این منطقه منتفی نشده و دیر یا زود فراخواهد رسید.
