میدل ایست نیوز: تظاهرات عراق هنوز عملات تمام نشده و همچنان ده ها تن از تجمع کنندگان در میدان التحریر بغداد و میدان الحبوبی ناصریه در چادرها حضور دارند و بر مطالبات خود که شامل محاکمه مفسدان و اجرای اصلاحات و حکومت مدنی و انتخابات زودهنگام و همچنین معرفی عاملان کشتار تظاهرات کنندگان می شود تأکید می کنند.
در میدان التحریر حدود 30 خیمه برپاست که در هرکدام از آنها دست کم 4 نفر به سر می برند و حتی با گرم شدن شدید هوا و شیوع کرونا هم تصمیم ندارند به خانه هایشان بروند. آنها می گویند که خالی کردن میدان به معنای افتادن کنترل میدان به دست نیروهای امنیتی و گروه های مسلح است و ناممکن شدن بازگشتشان به این میدان است.
در میدان الحبوبی ناصریه نیز که بعد از بغداد شدیدترین تظاهرات را شاهد بود، حدود 15 چادر برپاست.
دولت عراق نیز طی روز های اخیر دیواره های بتونی را از جسر السنک که میدان التحریر را به منطقه خضراء و ساختمان های حکومتی متصل می کند برچیده است.
«کرار باسم»، یکی از حاضران در چادرهای میدان التحریر بغداد می گوید که اکثر کسانی که تاکنون در میدان التحریر مانده اند بیش از هفت ماه است که اینجا هستند و بر مطالباتشان پافشاری می کنند.
وی می افزاید که مطالبه اصلی وی و همراهانش معرفی عاملان کشتار تظاهرات کنندگان است که ــ به گفته وی ــ بی تردید «مصطفی الکاظمی» که پیشتر رئیس دستگاه اطلاعات عراق بوده، حتما هویت آنها و حتی چه بسا نامشان را می داند.
تظاهرات عراق که در اکتبر 2019 راه افتاد و به استعفای دولت «عادل عبدالمهدی» انجامید بیش از 700 کشته و 27 هزار زخمی و 4 هزار بازداشت شده در پی داشت که البته اکثریت مطلق بازداشت شدگان آزاد شدند.
«یوسف الابراهیمی»، فعال مدنی در بغداد، تأکید می کند که تظاهرات عامل قدرت دولت الکاظمی است و او همیشه از آن حمایت می کند چون آن را بازوی مردمی حمایت از اقدامات اصلاحی می داند.
او اعتصاب مردم را روشن ترین جلوه اعتراضات مسالمت آمیز می داند و پیش بینی می کند که با پایان محدودیت های مربوط به کرونا تظاهرات مانند قبل ازسر گرفته شود.
«علی سلمان»، روزنامه نگار عراقی، تأکید می کند که بسیاری از کسانی که خود را متولی تظاهرات جا می زدند اکنون به آن پشت کرده اند و این باعث سرخوردگی شرکت کنندگان در تظاهرات شده و برای همین بعید نیست که بسیاری از آنها به خانه های خود برگردند و اعتصابات برچیده شود.
او می گوید که اگر دولت دست به اقدامات جدی نزند احتمالا یک یا دو سال دیگر تظاهراتی شدیدتر در عراق برگزار شود و هربار رسیدگی به تظاهرات سخت تر از قبل شود.
