ثروت‌های معدنی جایگزینی مناسب برای نفت عراق

میدل ایست نیوز: به نوشته وبگاه الجزیره، نفت تنها ثروتی نیست که کشور عراق در اختیار دارد، ولی به دلیل شرایط سیاسی و امنیتی که کشور شاهد آن است، دولت های مختلف عراق در سرمایه گذاری در زمینه معادن به جز نفت ناموفق بوده اند.

این شرایط، کشور عراق را به صادرات نفت وابسته کرد که منبع اصلی بودجه کشور است و بیش از 95 درصد آن را شامل می شود.

ثروت های معدنی زیادی وجود دارد که عراق از آنها برخوردار است و توسط کارشناسان داخلی کشف شده اند و این موضوع پیش از این توسط «خلدون البصام»، مدیر کل سابق سازمان زمین شناسی وابسته به وزارت صنعت و معدن عراق تایید شده بود.

وی گفت که تمام اکتشافات معدنی کشور از سال 1966 به دست عراقی ‌ها انجام شده و اکتشاف اینکه عراق بزرگ ترین ذخایر گوگرد در جهان و  دومین ذخایر فسفات را بعد از کشور مراکش داراست توسط سازمان زمین ‌شناسی عراق انجام شده است.

بر اساس گزارش ها و بررسی های زمین شناسی قبلی، کشور عراق دارای ثروت معدنی بسیار مهمی است که در چندین منطقه متمرکز شده و دارای ذخایر بسیار زیادی است؛ چنان که فسفات در حجم بسیار زیادی در مناطق غربی کشور و به ویژه در استان الانبار وجود دارد.

همچنین در استان نینوا در شمال و استان واسط و نجف و مثنی در جنوب یافت می شود و میزان ذخایر آن 10 میلیارد تن برآورد شده است.

بر اساس پژوهش منتشر شده توسط مرکز تحقیقات و مطالعات استراتژیک روابط (عراقی مستقل) در سال گذشته، استان انبار از نظر ثروت معدنی، غنی ترین استان عراق است.

به گفته شرکت سهامی عام فسفات عراق که وابسته به وزارت صنعت است، بررسی ‌های اخیر نشان می ‌دهد که ذخایر عظیم و تایید شده و برداشت نشده فسفات به میزان دو میلیارد تن است، همراه با مقادیر تایید نشده که ممکن است به بیش از ۷ میلیارد تن برسد.

همچنین در مورد فلز آهن که به ویژه در صحرای جنوب غربی الانبار یافت می شود و ذخایر زیرزمینی آن در حدود 60 میلیون تن تخمین زده می شود.

این در حالی است که استان الانبار همچنین از ذخایر بزرگی از اورانیوم در منطقه عکاشات در صحرای غربی برخوردار است.

نفت به کاهش اهمیت اکتشاف سایر مواد معدنی کمک کرده، ولی به اعتقاد «نوار السعدی»، استاد اقتصاد بین المللی، شرایط در حال حاضر تغییر کرده است.

وی همچنین در گفت‌وگو با وبگاه الجزیره به گزارش های اقتصاد جهانی اشاره کرد که بر پایان پذیر بودن ثروت نفت، علاوه بر احتمال کاهش بسیار تقاضا برای آن در چند سال آینده تاکید می کند.

این پیش بینی ها منجر شد که السعدی اعتقاد یابد که امکان تبدیل شدن معادن موجود در عراق پس از پایان یافتن نفت یا کاهش قیمت آن در آینده به منبع اصلی تامین کشور وجود دارد، ولی او این امر را به نیاز شرکت ‌های بین ‌المللی به استخراج و صادرات آنها مرتبط می‌ داند، علاوه بر اینکه سرمایه ‌گذاری در آن نیازمند منابع مالی و قانونی یکپارچه است.

وی در ادامه به این نکته اشاره کرد که اگر مواد معدنی استخراج شده به صنایع جهانی و دقیقی تبدیل شود، می تواند معادل نفت یا بیشتر باشد، ولی بعید است که این اتفاق در آینده نزدیک رخ بدهد.

السعدی همچنین گفت که بر اساس آخرین بررسی انجام شده توسط سازمان زمین شناسی عراق با همکاری دانشگاه های تکریت، بابل و الانبار، عراق حاوی ده ها ماده معدنی در مقادیر زیاد از جمله برخی مواد معدنی کمیاب مانند اورانیوم، طلا، نقره، جیوه قرمز و گوگرد خالص، علاوه بر آهن، مس، قلع، کروم، نیکل، آلومینیوم و سایر مواد معدنی است که در همه استان های کشور از جنوب تا شمال و از غرب تا شرق پراکنده است.

بر اساس برآورد السعدی، تنها سرمایه گذاری گوگرد و فسفات و سیلیکا با خلوص بالا می تواند بین 4 و 6 میلیارد دلار در سال به خزانه دولت عراق اضافه کند.