آینده نفت عراق دست روسیه است

میدل ایست نیوز: با وجود ادامه تظاهرات در بغداد و خارج شدن بسیاری از دیپلمات های خارجی از عراق، قدرت روسیه رو به افزایش است، سفارتش همچنان فعال است و وزیر خارجه اش در اولین روزهای تظاهرات به بغداد و اربیل سفر کرد.

براساس مقاله ای که در «فارن پالسی» منتشر شده این سفر شباهت چندانی به مأموریت های دیپلماتیک معمول نداشت، نه در آن توافق نامه رسمی ای امضا شد و نه مسائل سیاسی یا پرونده سوریه و تروریسم در کانون مذاکرات بود. اکثر مهمانان روسیه در این سفر فعالان اقتصادی ازجمله نمایندگانی از شرکت های نفت و گاز روسی، روسنفت و لوک اویل، بودند.

یک منبع نزدیک به نخستین وزیر عراق که نخواسته نامش فاش شود به نویسندگان این مقاله گفته که در دیدارهای «سرگی لاوروف» با مقامات عراقی صرفا روابط دوجانبه بازرگانی بررسی شده و روس ها می خواستند که مطمئن باشند که روند اجرای پروژه های روسیه در عرصه انرژی عراق کاملا طبق برنامه پیش می روند.

با سرمایه گذاری بیش از 10 میلیارد دلاری روسیه در بخش انرژی عراق در 9 سال گذشته، عجیب نیست که توجه روسیه بیش از هر چیز به مناسبات تجاری اش با عراق باشد.

شرکت های روسی حضور پررنگی در بازار نفت و گاز عراق دارند و از آنجا که قراردادهای نفتی معمولا طولانی مدت است، این حضور نیز به مرور زمان افزایش می یابد.  در تازه ترین مورد، در ماه سپتامبر گذشته شرکت سترویتراس گاز روسی قراردادی به مدت 34 سال برای استخراج نفت و گاز در استان انبار امضا کرد. لاوروف در سفرش به عراق به  طور خاص بابت بسته شدن این قرارداد از مقامات عراقی تشکر کرد.

60 درصد از خطوط لوله نفت اقلیم کردستان متعلق به شرکت روسنفت است.

یک سیاستمدار عراقی که نخواسته نامش فاش شود گفته که «این قراردادها نفوذ سیاسی بالایی به روسیه در عراق داده، به خصوص که نفت 96 درصد صادرات عراق را تشکیل می دهد و عراق برای این صادرات به خط لوله نیاز دارد که بخش زیادی از آنها در اختیار روسیه است».

در فاصله میان سرنگونی رژیم بعث تا شدت گرفتن نزاع های فرقه ای در عراق در سال 2009، شرکت های روسی در عراق حضور چندانی نداشتند. پس از آن با خروج شرکت های بزرگ نفتی غربی (اکسون موبیل و شفرون) از منطقه به علل نگرانی های امنیتی، شرکت های روسیه توانستند جای آنها را بگیرند.

یک مقام اقلیم کردستان می گوید که در آن زمان حضور و حمایت امریکا چنان قوی بود که نیازی به روس ها نبود، اما بعد کردها از امریکا سرخورده شدند  و روس ها توانستند اعتماد آنها را جلب کنند. و از این فرصت برای بستن قراردادهای کلان استفاده کردند.

ممکن است که «دونالد ترامپ» مدعی باشد که امریکا همچنان صنایع نفتی کشورهای منطقه را در اختیار دارد اما به زودی دلار هم اهمیت خود را از دست خواهد داد. یکی از مسائل مورد بحث لاوروف با مقامات عراق جایگزین کردن روبل یا دینار به جای دلار در مبادلات تجاری دو کشور بود.

سلطه روسیه بر صنایع نفتی عراق و سوریه ضربه اقتصادی و سیاسی طولانی مدتی برای امریکاست. علتش آن است که نفت کالای اصلی این دو کشور است و هرکه بر آن سلطه داشته باشد می تواند جغرافیای سیاسی منطقه را تعیین کند.