میدل ایست نیوز: پس از فراز و نشیب های بسیار، مجلس سنای امریکا قانون «قیصر» برای حمایت از غیر نظامیان سوریه ای را که در آن به تحریم هر کسی که به حکومت سوریه کمک مالی یا تکنولوژیک کند تصویب کرد.
86 عضو سنا این قانون را تصویب و 8 تن رد کردند و «دونالد ترامپ» رئیس جمهور امریکا نیز با امضای آن، قانون را رسمیت بخشید و اجرای آن را آغاز کرد.
این قانون به یاد یک سرباز سوریه ای با نام مستعار قیصر نام گذاری شده که در سال 2014 از ارتش سوریه جدا شد و 55 هزار عکس از 11 هزار زندانی سوریه ای را که شکنجه و کشته شده بودند منتشر کرد. تصاویری که بازتاب گسترده ای در غرب یافت و در ساختمان اتحادیه اروپا در بروکسل و مجلس نمایندگان امریکا نیز به نمایش درآمد.
به موجب این قانون، امریکا می تواند حامیان ایرانی و روسیه ای و هر شخص یا گروه یا حکومتی را که به حکومت سوریه کمک مالی یا کالایی یا تکنولوژیک برساند تحریم کند. تحریم هایی که به نظر کارشناسان در صورت اجرا بالاترین سطح تحریم و نزدیک ترین حالت به جنگ نظامی است.
این قانون به طور خاص ایران و روسیه را در مواجهه مستقیم امریکا قرار می دهد. ایران که از مدت ها پیش در معرض تحریم های سرسختانه امریکا قرار گرفته است. این یعنی تغییر واقعی در سیاست امریکا در قبال روسیه پیش آمده است.
تا پیش از این امریکا ترجیح می داد دربرابر اقدامات روسیه در سوریه واکنش چندانی نشان ندهد. اما امروز با قانون قیصر اکثر نهادهای روسیه ای در معرض تحریم هستند، از ارتش روسیه تا کالاها و سلاح و فعالان اقتصادی و بخش انرژی.
برای همین به نظر می آید که این قانون صفحه تازه ای در تنگ کردن عرصه بر دولت سوریه و انزوای بین المللی آن باز کند و به امریکا دستاویز لازم برای تحریم های تازه بدهد.
عوامل مهمی هست که جدی و بلکه سرنوشت ساز بودن قانون قیصر بر حکومت سوریه را نشان می دهد. ازجمله:
اولا: تأیید هر دو حزب جمهوری خواه و دموکرات از این قانون نشان دهنده حمایت همه قانون گذاران امریکایی از اقدامات بعدی دولت است و این بی تردید پیامدهای روشنی بر سیاست های امریکا در اعمال فشار علیه روسیه خواهد داشت.
دوم: دولت امریکا می کوشد که با تصویب این قانون حکومت سوریه را به روند سیاسی برای حل بحران در این کشور و تن دادن به قطع نامه های بین المللی وادار کند. در این قانون تأکید شده که اگر دولت سوریه از «سیاست های کنونی» خود عقب نشینی کند و فضایی مناسب برای آغاز روندی سیاسی در این کشور ایجاد کند و زندانیان سیاسی را آزاد کند و بمباران مناطق خود متوقف کند، این تحریم ها هم به تعلیق درمی آید.
سوم: این قانون تا حد زیادی با قطع نامه های 2118 و 2254 سازمان ملل هماهنگ است که در آن ها مسئولیت اجرا و تعهد علاوه بر حکومت سوریه متوجه روسیه و ایران نیز شده است. بدین ترتیب، روسیه نیز شریک و مسئول دانسته می شود.
چهارم: شرایط بین المللی کنونی نشان دهنده امکان اجرای این قانون است. چون هم با سیاست فشار حداکثری علیه ایران و جلوگیری از نفوذ آن در عراق و لبنان سازگار است، هم به روسیه کمک می کند که فشارهای خود بر دولت سوریه برای جدی گرفتن مذاکرات با مخالفان در مذاکرات کمیته تدوین قانون اساسی سوریه را افزایش دهد.
پنجم: بحران شدید اقتصادی در سوریه باعث می شود که این کشور گزینه های چندانی دربرابر تحریم های امریکا نداشته باشد. تحریم هایی که به احتمال قوی بنیان های نظامی و اقتصادی و سیاسی سوریه را هدف قرار خواهد داد. ضمن اینکه بحران های اقتصادی ایران و روسیه نیز امکان کمک های بیشتر به سوریه را تضعیف می کند.
ششم: این قانون راه را برای از هم پاشیدن حکومت سوریه باز می کند، بدین ترتیب که فشارهای اقتصادی باعث شورش مردمی در کشور خواهد شد. امریکایی ها گفته اند که امیدوارند با این فشارها، برخی گروه ها درون حاکمیت سوریه از خود انعطاف نشان دهند و حکومت را به جدیت در مذاکرات برای راه حل سیاسی در این کشور متقاعد کنند.
این قانون می تواند برنامه های گسترده روسیه برای بازسازی سوریه یا بازگشت آوارگان در عین نبود راه حل پایدار سیاسی را ناکام گذارد. اما بخش دیگری از اهمیت آن در بازگشت ابتکار عمل امریکا و تأثیر این کشور بر پرونده سوریه است. تأثیری که پس از خروج نیروهای امریکایی از سوریه بسیاری از پایان آن سخن گفته بودند.
بیشتر بخوانید:
سنای امریکا «قانون قیصر» درباره تحریم حکومت سوریه و حامیان آن را تصویب کرد
