کنفرانس هرتزلیا: نگرانی کارشناسان اسرائیلی از جنگ و نفوذ ایران و راه حل یک کشوری

میدل ایست نیوز: کنفرانس سالانه مرکز میان رشته ای هرتزلیا (که از آن به کنفرانس ایمنی داخلی یاد می شود) که روز یکشنبه آغاز به کار کرد به سه موضوع اصلی می پردازد. اولین آنها قدرت و امکانات اسرائیل در جنگی احتمالی در آینده است، دومی درباره پیامدهای منتفی شدن راه حل دو کشوری و خطر برپایی کشور یهودی که در آن فلسطینیان از حقوق مساوی با یهودیان برخوردار باشند، و سومی نفوذ ایران در منطقه است.

در اولین جلسه این کنفرانس اظهارات «یوسی کوهن»، رئیس موساد، جنجال برانگیز شد که از همکاری محرمانه با کشورهای عربی و مسئولیت ایران در حمله به نفتکش ها در خلیج عمان سخن گفت.

ژنرال «یئیر گولان»، رئیس سابق ستاد ارتش اسرائیل، و «گیورا ایلاند»، رئیس اسبق شورای امنیت ملی اسرائیل؛ و ژنرال «امیر ایشل»، فرمانده اسبق نیروی هوایی اسرائیل، به شرط ها و ابزارهای پیروزی در جنگ احتمالی آینده به خصوص با حزب الله پرداختند.

به نظر گولان، در جنگ احتمالی آینده اسرائیل نمی تواند برنده باشد مگر آنکه به صورت زمینی وارد خاک لبنان شود و حزب الله و زیرساخت های آن را بزند. اما به نظر ایلاند اصل کار باید در تعیین هویت دشمن باشد، به این معنا که نباید هدف را در محدوده کوچکی گرفت، مثلا وقتی موضوع حزب الله در میان است باید همه نیروهای لبنانی را در دایره دشمن دید و ارتش و حکومت و مردم لبنان را هدف قرار داد و حزب الله را از لبنان جدا ندید. او افزود که باید سوریه و روسیه را هم در این میان در نظر گرفت.

دربرابر، ژنرال امیر ایشل تأکید کرد که اعتقاد به اینکه ورود زمینی به لبنان کلید جادوی امنیت اسرائیل است برآمده از نگاهی رمانتیک است. به نظر او حتی در صورت ورود زمینی به خاک لبنان، خطر حملات موشکی به قوت خود باقی است و حمله موشکی فقط از جنوب لبنان انجام نخواهد شد.

حاضران در کنفرانس هرتزلیا اتفاق نظر داشتند که جنگ احتمالی  هزینه سنگینی به دوش اسرائیل خواهد انداخت و اسرائیل را با خطرهایی مواجه خواهد کرد که سابقه نداشته است. ایلاند در این باره تأکید کرد که افزایش توان ایران در ساخت موشک نقطه زن به معنای قطعی بودن خطر برای تأسیسات استراتژیک اسرائیل است به خصوص که این تأسیسات در اسرائیل پراکندگی جغرافیایی چندانی ندارند.

محور دوم کنفرانس هرتزلیا درباره حل مناقشه فلسطین و اسرائیل بود. «مایکل هرتزوگ» که پیشتر از مذاکره کنندگان اسرائیلی بوده هشدار داد که راه حل یک کشوری خطری بزرگ خواهد بود به خصوص که اطلاعات موجود نشان می دهد که 40 درصد فلسطینیان در زمین های اشغالی به علت ناامیدی از عملی بودن راه حل ها، به سمت گزینه تشکیل یک کشور براساس اصل رأی برابر (one man one vote) گرایش پیدا کرده اند و این چیزی است که نه اسرائیل و نه امریکا و نه جامعه بین الملل نمی توانند با آن کاری کنند و می توان رؤیای کشور یهودی را نقش بر آب کند.

در محور سوم کنفرانس هرتزلیا که به نفوذ و خطر ایران برای اسرائیل مربوط می شد، این موضوع به بحث گذاشته شد که آیا امریکا می توان «غول ایران را به بطری برگرداند»؟ «مارک دایووویچ، مدیر اجرایی مرکز دفاع از دموکراسی در واشنگتن، در این بخش تأکید کرد که سیاست و استراتژی دونالد ترامپ بازتولید سیاست «رونالد ریگان» در قبال شوروی است که مبتنی بر «فشار حد اکثری برای جلوگیری از قدرت یابی دشمن است و اکنون نتایج آن را هم می بینیم».

«سیما شین»، مسئول سابق بخش پژوهش های موساد، در سخنرانی خود در این باره گفت که سؤال اصلی این است که ترامپ در نهایت به دنبال چیست؟ به نظر او ترامپ چیز زیادی از اپوزیسیون ایران و آمادگی ایرانی ها برای دفاع از کرامت و تاریخ و جایگاهشان در خلیج نمی داند. او پیش بینی کرد که ایران و امریکا در نهایت به توافق برسند، هرچند این توافق به علت بی اعتمادی ایران به دولت ترامپ به این زودی ها رخ نخواهد داد. شین افزود که دولت امریکا گزینه های دیگری برای حالت شکست سیاست تحریم اقتصادی در نظر نگرفته است. او رفتن دولت امریکا به سمت جنگ نظامی را بعید دانست.

«اریل لافیت»، رئیس سابق سازمان انرژی هسته ای اسرائیل، اما معتقد بود که ایالات متحده برخلاف آنچه به نظر می آید در عمل استراتژی مشخصی درقبال پرونده هسته ای ایران ندارد. به نظر او امریکا امروز هیچ استراتژی ای نه برای جنگ دارد نه برای مذاکره و امکان بازگشت به توافق هسته ای هم از میان رفته است.

«عامی درور»، ژنرال اسرائیلی، در این نشست بر موضع اسرائیل که ادامه فشار بر ایران با افزایش تحریم ها و آمادگی برای حمله به ایران و جلوگیری از استقرار ایران در سوریه است تأکید کرد. او که پیش تر مدیر کل شورای امنیت ملی اسرائیل بوده گفت که نباید به ایران اجازه داد که نیروی بازدارنده در لبنان درست کند و اسرائیل باید با هر هزینه ای که شده آمادگی کامل برای حمله به تأسیسات هسته ای ایران را داشته باشد و این کار را به دیگران واگذار نکند.