انگلستان باز هم خود را به چاه امریکا می اندازد؟

میدل ایست نیوز: «پاتریک کوکبرن» (Patrick Cockburn) روزنامه نگار انگلیسی و کارشناس امور عراق و سوریه و برنده چند جایزه روزنامه نگاری در مقاله ای به سیاست بریتانیا در نزاع میان ایران و امریکا پرداخته است.

در این گزارش که «ایندیپندنت» آن را منتشر کرده آمده که بریتانیا درصدد است که ناو جنگی تازه ای برای حفظ امنیت نفتکش های خود به خلیج اعزام کند. این ناو جنگی قرار است هفته آینده به خلیج برسد و دومین ناو جنگی بریتانیا در منطقه باشد.

به نظر می آید بریتانیا خود را درگیر نزاعی کرده که در آن چند نیروی نظامی به کار می گیرد اما در عوض هدف مستقیم نیروهای ایرانی در هر نزاع احتمالی با امریکا می شود.

اگر توقیف نفتکش ایرانی توسط نیروهای دریایی بریتانیا در جبل الطارق به خواست امریکا صورت گرفته باشد، معنایش آن است که بریتانیا واقعا خودش را درگیر کرده است. در عمل هم بسیار بعید است که بریتانیا دست به چنین اقدام تحریک آمیزی به خواست حکومت جبل الطارق بزند. کمی پس از آن احتمالا قایق های ایرانی برای نفتکش بریتانیایی «هریتیج» مشکل ایجاد کرده اند تا معنای این اقدام را از زبان یک مقام ایرانی بشنویم که به بریتانیا هشدار داد «خود را وارد بازی خطرناک نکند».

اما انگلستان عملا وارد بازی خطرناک شده و احتمالا ایرانی ها انگلستان را دشمن کم خطرتری در مقایسه با امریکا ببینند. در جنگ های عراق و افغانستان هم این موضوع تکرار شد که انگلستان درگیر نزاعی شد که فقط نقشی ثانوی در آن داشت و در سایه ایالات متحده قرار گرفت. امروز امریکا و بریتانیا متحدان قابل اعتمادی ندارند و حاضر هم نیستند در حاشیه نزاع بمانند. البته اسرائیل و عربستان آماده همکاری هستند، اما امارات خود را از این بازی دور نگه داشته و ترجیح می دهد با ایران درنیفتد. در همین راستا تأکید کرد که هنوز معلوم نیست مین گذاری در خلیج کار ایران باشد. ضمن اینکه نیروهای خود را از یمن خارج کرد.

اما عراق تنها نیرویی است که برای ایران مانده است. قطر هم هنوز وضعیت روشنی ندارد. اتحادیه اروپا هم بعید است که به ائتلافی بپیوندند که امریکا و کسی مانند «ترامپ» آن را فرماندهی می کنند.

بریتانیا در این میان وضعیتی شبیه هفته های پیش از جنگ با عراق در سال 2003 دارد. انگلستان بی آنکه متوجه باشد که امریکا به کجا می کشاندش و ترامپ تا چه حد آماده درگیری با ایران است، خود را هدف نظامی ایران قرار داده است. ماجرای سفیر بریتانیا در امریکا هم نشان دهنده سطح محدود نفوذ بریتانیا در کاخ سفید است.

از منظر ایران احتمالا بحرانی در سطح پایین که به حد جنگ مستقیم نرسد گزینه کم خطرتر برای ایران است. امریکا هم ترجیح می دهد با فشارهای اقتصادی خود عرصه را بر ایران تنگ و تنگ تر کند.

خلاصه اینکه به نظر نمی آید جنگی در کار باشد، اما این به معنای آن نیست که هیچ اتفاقی که باعث شدت گرفتن تنش ها شود رخ ندهد و کار را از کنترل خارج نکند. انگلستان می گوید که در پی آرامش است اما ناو جنگی دومی به منطقه می فرستد، یعنی کاری که ایرانی برداشت متفاوتی از آن خواهند داشت.