میدل ایست نیوز: قرار است جلسات مذاکرات راهبردی عراق و ایالات متحده از نیمه ماه آینده میلادی (حدود دو هفته دیگر) در بغداد آغاز شود. این در حالی است که دولت جدید عراق هنوز اعضای تیم مذاکره کننده خود در این مذاکرات را تعیین نکرده است.
پیش از این، ایالات متحده اعلام کرد که ریاست هیئت مذاکره کننده امریکایی را «دیوید هیل»، معاون وزیر خارجه امریکا، بر عهده خواهد داشت و این هیئت 13 – 14 ژوئن وارد بغداد خواهد شد.
«مایک پومپئو»، وزیر خارجه امریکا پیش از این اعلام کرده بود که این مذاکرات نخستین بازنگری از این نوع در همه مسائل مربوط به روابط عراق و امریکاست و افزوده بود که همکاری دو کشور ضروری است تا تلاش ها برای ثبات عراق و نابودی داعش هدر نرود و تأکید کرده بود که امریکا در پی تقویت روابط دوستانه خود با عراق است.
مذاکراتی از این دست در سال 2008 نیز میان عراق و امریکا برگزار شد که نتیجه آن خروج نیروهای امریکایی از عراق به صورت تدریجی از سال 2011 بود.
یک مقام بلندپایه عراقی تأکید می کند طرفین در پی روابطی مشخص و شفاف هستند که در آن انتظارات هر یک از دیگری روشن باشد.
این مقام که نخواسته نامش فاش شود تأکید کرد که در این مذاکرات مسائل سیاسی و امنیتی اقتصادی متعددی بررسی خواهد شد و کلید توافق کامل یا توقف کامل روابط با امریکا خواهد بود.
این مقام خبر داد دولت «مصطفی الکاظمی» تیم تشکیل شده در دولت «عادل عبدالمهدی» را منتفی کرد چون آن تیم بیشتر حالتی حزبی ـ سیاسی داشت و افزود که هنوز تیم جدید تشکیل نشده و دولت در نظر دارد تیمی متشکل از سران نظامی و امنیتی بلندپایه و مقاماتی از وزارت خارجه و دستگاه قضایی و وزارت دارایی و وزارت بازرگانی و وزارت نفت و وزارت دادگستری تشکیل دهد که زیر نظر مستقیم الکاظمی فعالیت کند.
این منبع مطلع همچنین از فشارهای گروه های وابسته به ایران برای ورود به این مذاکرات و تحمیل دیدگاه هایشان خبر داد و گفت که پس از منتفی شدن تیم سابق، این گروه ها به دولت الکاظمی پیغام داده اند که اگر نتیجه مذاکرات مورد تأیید نیروهای سیاسی و گروه های موسوم به «مقاومت» نباشد آن را به رسمیت نخواهند شناخت.
به گفته این منبع، ایران هدف این مذاکرات را ضربه زدن به نفوذ ایران در عراق می داند و مطرح شدن دیگر مسائل در این مذاکرات را صرفا پوششی برای این هدف اصلی می شمرد.
در اوایل سال جاری میلادی مجلس عراق در جلسه ای که نیروهای کرد و اهل سنت و ترکان و مسیحی و بسیاری از نمایندگان مستقل در آن حاضر نشدند مصوبه را به تصویب رساندند که از دولت عراق می خواست که جدول بندی زمانی خروج نیروهای خارجی از کشور را تعیین کند.
«امیر موسوی»، کارشناس ایرانی جهان عرب و دیپلمات سابق، تأکید می کند که آنچه برای ایران اهمیت دارد ثبات عراق و بازیافتن حاکمیت ارضی این کشور است و افزود که «ایران برای تحقق این اهداف تلاش خواهد کرد».
او موافقت ایران با انتخاب «مصطفی الکاظمی» به نخست وزیری را روشن ترین شاهد برای روش جدید ایران می داند و توضیح می دهد که وقتی ایران دید در عراق اجماعی حاصل شده که به آرام شدن فضای سیاسی خواهد انجامید از آن اجماع حمایت کرد.
به گفته موسوی، «ایران از مذاکرات عراق با امریکا ناراحت نیست بلکه از آن حمایت می کند چون برخی خطاهای راهبردی در عراق رخ داد، ازجمله اینکه در توافق نامه امنیتی امضاشده میان عراق و امریکا مأموریت نیروهای امریکایی در عراق به دقت مشخص نشده و این ابهام باعث شده که امریکایی ها دست به اقداماتی زنند که خلاف حاکمیت ارضی و امنیت عراق است».
او تأکید می کند که «اگر نتایج این مذاکرات مورد رضایت ایران نباشد و طرفین بر ماندن نیروهای امریکایی و افزایش نفوذ امریکا در عراق توافق کنند، ایران اعتراض سیاسی خواهد کرد اما سخن نهایی را باید نیروهای مقاومت و نیروهای سیاسی عراق بزنند و چه بسا این دولت مصطفی الکاظمی را با تهدید مواجه کند».
«مختار الموسوی»، عضو کمیسیون روابط خارجی مجلس عراق و نماینده ائتلاف فتح (شاخه سیاسی الحشد الشعبی)، نیز تأکید می کند که مجلس روند این مذاکرات و توافقات حاصل از آن را به دقت بررسی خواهد کرد و اجازه بسته شدن هیچ توافقی را که خلاف مصوبه مجلس درباره خروج نیروهای خارجی از کشور باشد نخواهد داد.
ازسوی دیگر، «اثیل النجیفی»، استاندار اسبق موصل و از سران جبهه «نجات و توسعه» تأکید می کند که این مذاکرات پرمخاطره ترین چیزی خواهد بود که محور ایرانی در عراق با آن مواجه می شود.
او می گوید که گروه های وابسته به ایران در آغاز با نخست وزیری الکاظمی مخالفت کردند اما در نهایت به آن رضایت دادند و این کار خود را یک «عقب نشینی تاکتیکی» خواندند زیرا در شرایط حاضر عراق نیازمند حمایت های اقتصادی و امنیتی ایالات متحده است.
به نظر النجیفی، امریکا می خواهد که این مذاکرات زیربنای روابط طولانی مدت و مشخص امریکا با عراق باشد به نحوی که هیچ دولتی در عراق نتواند آن را عوض کند.
