میدل ایست نیوز: «زلمای خلیل زاد»، دیپلمات ارشد امریکایی و سفیر اسبق این کشور در عراق، در مصاحبه ای به ارزیابی سیاست های امریکا در منطقه و به طور خاص در عراق پرداخت.
خلیل زاد در مصاحبه با شبکه عراقی «الرشید» گفت که عراق و افغانستان در موضوع نیروهای امریکایی متفاوت هستند چون افغانستان دوره سختی را پشت سر گذاشت و توافقی میان دولت سابق افغانستان و نیروهای طالبان درباره خروج نیروهای امریکایی رخ داد و نوعی توافق ایجاد شد که خاک افغانستان علیه امریکا و نیروهای امریکایی استفاده نشود و این بسیار با آنچه در عراق جریان دارد تفاوت دارد.
او گفت که اصلا فکر نمیکند که حزب بعث به عراق برگردد چون این حزب دیگر عامل اثرگذاری در عراق نیست و هیچ وزنهای در عراق ندارد و در این باره تفاوت بسیاری با طالبان در افغانستان دارد، چون طالبان همچنان در افغانستان قدرتمند ماند.
خلیلزاد از اقدام امریکا در تعیین حاکم مدنی امریکایی در عراق در سال 2003 انتقاد کرد و گفت که برنامه قبلی «آزادسازی» عراق از چنگ رژیم بعث و واگذاری حکومت به نیروهای عراقی بود اما بعدتر امریکاییها تصمیم گرفتند که عراق را اشغال کنند و افزود که علت اینکه مسئولیت حکومت مدنی عراق به وی واگذار نشد مخالفت با همین روند بود.
وی درباره کارنامه سیاستمداران عراقی در دوره پسادیکتاتوری گفت که سران عراق با چالشهای سختی مواجه شدند و اتفاقاتی همچون فرقهگرایی رخ داد که واقعا دلیلی برای آن نبود ضمن اینکه میشد در مسائلی مانند خدمات عملکرد بهتری داشت.
او گفت که چند هفته پیش از آغاز حمله به عراق در سال 2003 با هیئتی ایرانی به ریاست «محمدجواد ظریف»، نماینده وقت ایران در سازمان ملل، دیدار کرده و از وی خوسته که در عملیات امریکا دخالت نکنند و هرگونه دخالت پیامدهای وخیمی برای ایران خواهد داشت ضمن اینکه موضوع «احترام به حاکمیت ارضی عراق از جانب ایران بعد از جنگ» را مطرح کرده است.
وی مدعی وجود شواهد و مدارکی درباره ارسال سلاح از ایران به گروههای مخالف امریکا در عراق شد و گفت که این شواهد را با مقامات وقت دولت عراق در میان گذاشت و افزود که این گروههای مخالف مجبور به پرداخت هزینه شدند و تعدادی از آنها هم کشته شدند و تأکید کرد که اینگونه دخالتها منحصر به ایران نبود و کشورهای دیگر هم دخالتهای مشابهی داشتند و مثلا از سوریه هم به عراق سلاح می رسید.
خلیلزاد درباره عملکرد مقتدی صدر در عراق گفت که عملکرد وی نسبت به زمان اشغالگری متفاوت شده و افزود که امیدوار است سران سیاسی عراق و مقتدی صدر که پشتوانه دینی مهمی دارد بتوانند در خدمت کردن به ملت عراق صرف نظر از مذاهب و قومیتهایشان عملکرد خوبی داشته باشند.
او تدوین قانون اساسی عراق را یک فرایند کاملا عراقی دانست که امریکاییها فقط در آن در حد مشاور حضور داشتند و بر خلاف شایعات شخصا هیچ نقشی در درج موادی از جمله ماده 140 درباره مناطق مورد مناقشه در قانون اساسی نداشته و افزود که اختلال در قانون اساسی چیز عجیبی نیست و تعدیل قانون اساسی یک موضوع مرسوم است.
خلیلزاد درباره حضور نیروهای امریکایی در عراق گفت که دولتهای قانونی عراق و امریکا در این باره به توافقاتی رسیدهاند و برای اجرای آن تلاش میکنند و مخالفت برخی گروهها در داخل عراق یا داخل امریکا با این توافق تأثیری بر آن نخواهد داشت.
او درباره آنچه «دخالتهای ایران در عراق» خواند میشود گفت که بسیاری از چهرههای عراقی مخالف دخالت منفی هر کشوری در امور داخلی عراق هستند و ابراز امیدواری کرد که سراسر منطقه به نظامی مشترک و چارچوبهای مشخص برسد که برای مسئله دخالتهای خارجی و اختلافات میان کشورها در مسائل گوناگون چارهاندیشی کند مانند وضعیتی که در اروپا حاکم شده است.
وی درباره «تهدید سردار سلیمانی به قتل وی» تأیید کرد که چنین پیامی دریافت کرده است هرچند حاضر به توضیح درباره واسطهای که این پیام را به وی رساند نشد و گفت که نمی داند چرا چنین تهدیدی متوجه وی شده است.
خلیلزاد درباره اینکه آیا ترور سردار سلیمانی را نقض حاکمیت عراق میداند یا نه، گفت که در آن زمان در عراق حضور نداشته و در جریان جزئیات عملیات و توافقات و هماهنگیها نیست و نمیتواند در این باره نظر قطعی بدهد.
او گفت که امریکا باید از عراق در افزایش نقش منطقهای آن و برقراری روابط طبیعی با همسایگانش حمایت کند.